Budowałam barykadę – powstanie warszawskie oczami sanitariuszki w poezji Anny Świrszczyńskiej
Pamiętnik z powstania warszawskiegoOd bomb i samolotów – wybaw nas, Panie,
Od czołgów i goliatów – wybaw nas, Panie,
Od pocisków i granatów – wybaw nas, Panie,
Od miotaczy min – wybaw nas, Panie,
Od pożarów i spalenia żywcem – wybaw nas, Panie,
Od rozstrzelania – wybaw nas, Panie,
Od zasypania – wybaw nas, Panie…Źródło: Miron Białoszewski, Pamiętnik z powstania warszawskiego, Warszawa 1976, s. 44–45.
– to fragment litaniilitanii odmawianej w czasie powstania warszawskiego, który został przywołany w Pamiętniku z powstania warszawskiego Mirona Białoszewskiego. We wspomnieniach pisarza z czasów II wojny światowej czytamy o walkach, które doprowadziły do zagłady Warszawy. Autor pokazuje wydarzenia z perspektywy cywila, natomiast Anna Świrszczyńska w swych wierszach z tomu Budowałam barykadę oddaje agonię stolicy i jej mieszkańców z perspektywy sanitariuszki.
Zapoznasz się z wpływem powstania warszawskiego na twórczość Anny Świrszczyńskiej.
Wskażesz elementy obrazowania realistycznego w wierszach Dziewczyny z noszami, Szli kanałami, Czternastoletnia sanitariuszka myśli zasypiając i określisz funkcje tego zabiegu.
Określisz na podstawie utworów sposób widzenia powstania warszawskiego przez sanitariuszkę.