Trudno zaprzeczyć dynamice świata, kiedy zmienia się niemal wszystko, co jest przedmiotem naszego codziennego doświadczenia: pory roku, pogoda, przyroda za oknem, wygląd, wiek, z czasem charakter ludzi czy sytuacja polityczna w kraju. Bez wątpienia można też dostrzec elementy stałości: dni tygodnia, pory roku zmieniają się w tym samym porządku, wszyscy z dnia na dzień stajemy się coraz starsi, rodzimy się i umieramy. I chociaż świat nieustannie się zmienia, jego porządek wydaje się w miarę stały, tak jak stałe są prawa, którym podlega. Pierwsi jońscy filozofowie szukali odpowiedzi na pytanie: jak powstał świat i jakie prawa nim rządzą? Jednym z nich był Heraklit z Efezu, który twierdził, iż wszystko, co istnieje, podlega nieustającej zmianie. Parmenides przeciwnie, nie pytał o początek ani o pierwotną materię, szukał tego, co stałe, a tym był sam fakt istnienia – sam byt.
Przedstawisz argumenty uzasadniające wariabilistyczną koncepcję rzeczywistości Heraklita z Efezu.
Dokonasz interpretacji wybranych aforyzmów Heraklita.
Porównasz wariabilizm Heraklita (zmienność) ze stanowiskiem szkoły eleackiej (statyczność). Znajdziesz różnice, jakie zachodzą między oboma stanowiskami.