Księżyc, odgłosy za borem, zielony jawor, zakochana pasterka – to znaki konwencji sentymentalnej powstałej i utrwalonej w epoce oświecenia między innymi za sprawą sielanki Franciszka Karpińskiego Laura i Filon. Tytułowe postacie stały się tak popularne, że do dziś traktuje się je jako kanonicznych bohaterów literatury polskiej. Z kanonem można jednak dyskutować lub go parodiować. Taki zabieg wykorzystał Konstanty Ildefons Gałczyński, kiedy stworzył nową wersję historii o Laurze i Filonie.