Problem nieskończoności jako pierwszy naukowo ujął Arystoteles, rozróżniając nieskończoność potencjalną i nieskończoność aktualną. Symbol nieskończoności został zaproponowany przez Johna Wallisa, angielskiego matematyka, kryptologa i teologa, w traktacie z 1655 r. De sectionibus conicis. Prawdopodobnie zainspirowała go mała grecka litera $\omega$, która była metaforą końca i ostateczności.

W tym materiale wyznaczymy granice funkcji w nieskończoności.