Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RQ2DWlBUQMu4L
Ilustracja przedstawia kontakt pomiędzy dwiema komórkami nerwowymi poprzez pęcherzyki synaptyczne. Z aksonu "wysypują się" na powierzchnię dendrytu, na której są niewielkie wypustki. Akson jest wąski w górnej części i szerszy w dolnej. Styka się z dendrytem, który jest szerszy u góry i węższy na dole. Górna powierzchnia dendrytu jest nieco wklęsła.

Neuroprzekaźniki hamujące i pobudzające

Za pośrednictwem neuroprzekaźników poszczególne komórki nerwowe mogą się ze sobą komunikować. Dowiódł tego w 1921 r. niemiecki farmakolog Otto Loewi.
Źródło: Manu5, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.

Neuroprzekaźniki to cząsteczki chemiczne wydzielane w synapsie przez komórkę presynaptyczną (przekazującą) i oddziaływające w sposób specyficzny na komórkę postsynaptyczną (odbierającą). Oddziaływanie to może doprowadzić do pobudzenia lub zahamowania czynności komórki postsynaptycznej.

Twoje cele
  • Zdefiniujesz cechy neuroprzekaźników synaptycznych.

  • Poznasz kryteria podziału neuroprzekaźników.

  • Określisz działanie neuroprzekaźników pobudzających i hamujących.