Prawdopodobnie w karty grywali już Chińczycy w $\text{X}$ wieku. Karty do gry powstały z przeniesienia na papier notacji używanej w grze w kości.

Do Europy karty trafiły mniej więcej w $\text{XIV}$. Początkowo sporządzano je ręcznie, więc były bardzo drogie.

W Polsce gra w karty szybko się rozprzestrzeniła. W $\text{XI}$ w. na rynkach można było spotkać kartowników, czyli kramarzy sprzedających tylko karty. Obecnie karty straciły na popularności, ale w tradycji szkolnej, ciągle w modzie są zadania, w których należy obliczyć prawdopodobieństwo wylosowania z talii danego zestawu kart.

RL0AE3DBSa4AO

Siedemnastowieczny obraz przdstawia cztery postacie siedzące przy stole, grające w karty. W centrum znajduje się dama w złotej aksamitnej sukni, nosząca biżuterię z pereł. Skromniej ubrana kobieta podaje jest czerwony płyn w kieliszku. Dama patrzy na kobietę porozumiewawczo. Trzyma w lewej dłoni złożone karty do gry. Na pierwszym planie po lewo siedzi bogato ubrany młodzieniec. Po lewej stronie siedzi mody mężczyzna ubrany skromniej. Mężczyzna trzyma w prawej dłoni kilka kart, prawy łokieć opiera na stole. Lewą rękę chowa za plecami i trzyma tam dwa asy. Dama wyciąga w jego kierunku prawą dłoń, wskazując na niego palcem.

W tym materiale również rozwiążemy takie zadania, skorzystamy przy tym z klasycznej definicji prawdopodobieństwa. Klasyczne definicja prawdopodobieństwa obejmuje tylko przypadki, gdy rozważane zdarzenia są jednakowo prawdopodobne i jest ich skończona liczba. Takie założenie przyjmowano automatycznie w początkach rozwoju rachunku prawdopodobieństwa, niestety często prowadziło to do błędnych rozwiązań. Sytuacje oparte na założeniach klasycznej definicji prawdopodobieństwa rzadko występują w realnym świecie. Jednak ich rozważanie rozwija umiejętność logicznego myślenia i jest bazą do prowadzenia bardziej złożonych operacji matematycznych, np. w obliczeniach statystycznych.