Imperium Osmańskie jeszcze w XIX w. rozciągało się na trzech kontynentach. W wyniku wojen włosko‑tureckich w latach 1911 i 1912 oraz bałkańskich w latach 1912 i 1913 utraciło swoje posiadłości w Afryce i niemal całkowicie w Europie. W dodatku w 1914 r., po formalnym ogłoszeniu przez Wielką Brytanię protektoratu nad Egiptem, również i w tym kraju Turcja utraciła resztę wpływów. W rezultacie tuż przed wybuchem I wojny światowej Turcja w 98 proc. stała się państwem azjatyckim; z dawnych posiadłości europejskich pozostała jej tylko tzw. Tracja Wschodnia ze Stambułem, Adrianopolem i rejonem cieśnin łączących Morze Śródziemne z Morzem Czarnym.