Nie znamy ani dworu, ani ministrów, nic nie wiemy o tym, czego się tu od nas chce – mówił podobno jeden z posłów francuskiej Konstytuanty pod koniec XVIII w. Brak doświadczenia w polityce doskwierał wielu członkom Zgromadzenia Narodowego, dlatego zaczęli współpracować, tworząc kluby polityczne. Pierwsi byli posłowie Bretanii z północno‑zachodniej Francji, którzy założyli klub bretoński, później przekształcony w klub jakobinów. W jednej z paryskich kawiarni, przy okazji regularnych spotkań, dyskutowali i ustalali strategię na kolejne posiedzenia Zgromadzenia. Szybko okazało się, że jest to skuteczny sposób działania, i inni poszli ich śladem.