Wyobraź sobie, że popełniasz czyn, który pod względem moralnym wywołuje w tobie wątpliwości. Zaczynają cię dręczyć pytania: Czy postąpiłem dobrze, czy źle? Czy moje zachowanie było słuszne, czy niesłuszne? Czy w określonej sytuacji mój czyn był moralny, czy niemoralny?

Pytania się mnożą, a ty chciałbyś po prostu wiedzieć, czy istnieje jakaś reguła etyczności lub kryterium moralnych ocen. Immanuel Kant odpowiedziałby w sposób następujący: tak, reguła taka istnieje; jest nią postępowanie zgodne z powszechnym obowiązkiem, czyli prawem. W tym sensie etykę Kanta można określić jako etykę obowiązku. O wartości moralnej czynu decydują nie skutki, jakie wywołuje, lecz motywy, które stają się przyczyną postępowania.