Ważne daty
1597 – Dafne Jacopo Peri (zaginęła)
1600 – Euridice Jacopo Peri
1607 – Orfeusz Claudio Monteverdi
1637 – Wenecja, otwarcie pierwszego publicznego teatru operowego
1674 – Alceste Jean Baptiste Lully
1689 – Dydona i Eneasz Henry Purcell
1711 – Rinaldo Georg Friedrich Haendel
1733 – La serva padrona Giovanni Battista Pergolesi
1737 – Castor i Pollux Jean Philippe Rameau
1762 – Orfeusz i Eurydyka Christoph Willibald Gluck
1778 – Nędza uszczęśliwiona Maciej Kamieński
1791 – Czarodziejski flet Wolfgang Amadeusz Mozart
1794 – Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Jan Stefani
1805 – Fidelio (pierwsza wersja) Ludwig van Beethoven
1816 – Cyrulik sewilski – Gioacchino Rossini
1821 – Wolny strzelec Carl Maria von Weber
1831 – Norma Vincenzo Bellini
1832 – Napój miłosny Gaetano Donizetti
1836 – Hugonoci Giacomo Meyerbeer
1842 – Rusłan i Ludmiła Michał Glinka
1845 – Tannhäuser Ryszard Wagner
1848 – wileńska Halka Stanisław Moniuszko
1853 – Traviata Giuseppe Verdi
1858 – warszawska Halka Stanisław Moniuszko
Orfeusz w piekle Jacques Offenbach, operetka
1865 – Tristan i Izolda Ryszard Wagner
Straszny dwór Stanisław Moniuszko
1866 – Sprzedana narzeczona Bedřich Smetana
1871 – Aida Giuseppe Verdi
1874 – Borys Godunow Modest Musorgski
Zemsta nietoperza Johann Strauss, operetka
1875 – Carmen George Bizet
1876 – tetralogia Der Ring des Nibelungen (Pierścień Nibelunga) Ryszard Wagner
1879 – Eugeniusz Oniegin Piotr Czajkowski
1887 – Otello Giuseppe Verdi
1890 – Rycerskość wieśniacza Pietro Mascagni
1892 – Pajace Ruggiero Leoncavallo
1900 – Tosca Giacomo Puccini
1902 – Peleas i Melizanda Claude Debussy
1904 – Madama Butterfly Giacomo Puccini
1905 – Salome Ryszard Strauss
1918 – Zamek Sinobrodego Bela Bartok
1924 – Erwartung Arnold Schoenberg
1925 – Wozzeck Alban Berg
1926 – Król Roger Karol Szymanowski
1928 – Nos Dymitr Szostakowicz
1935 – Porgy and Bess George Gershwin
1937 – Lulu Alban Berg
1951 – Żywot rozpustnika Igor Strawiński
1954 – Ognisty anioł Sergiusz Prokofiew
1969 – Diabły z Loudun Krzysztof Penderecki
1983 – Święty Franciszek z Asyżu Olivier Messiaen
1986 – Czarna maska Krzysztof Penderecki
Scenariusz lekcji dla nauczyciela.
I. Muzyka w ujęciu historycznym – periodyzacja, język, właściwości i charakterystyka.
5. Barok. Uczeń:
1) charakteryzuje muzykę barokową w kontekście estetyki epoki, uwzględniając:
b) narodziny opery;
2) omawia cechy wybranych form muzycznych (opera).
7. Romantyzm. Uczeń:
2) omawia cechy wybranych form muzycznych:
a) wielkie (opera).
III. Tworzenie wypowiedzi związanych z historią i kulturą muzyczną. Uczeń:
1. wypowiada się w formie ustnej (np. dyskusja, prezentacja, debata) i/lub pisemnej (np. esej, referat) o dziełach muzycznych w oparciu o podstawową terminologię.
przedstawiać historię rozwoju opery;
charakteryzować rodzaje oper;
używać terminologii związanej z tym gatunkiem;
przedstawiać najwybitniejszych twórców;
przedstawiać najważniejsze opery;
opisywać najważniejsze budynki operowe;
definiować pojęcia: uwerturauwertura, weryzmweryzm, bel cantobel canto. opera seriaopera seria.
Opera
Historia rozwoju opery, jej powstanie i przemiany, to tematy przewijające się wielokrotnie w ramach lekcji historii muzyki. Zapoznaliście się zatem z dorobkiem twórczym najwybitniejszych kompozytorów związanych z tym gatunkiem oraz poznaliście najbardziej znaczące i popularne dzieła operowe. Zanim jednak sprawdzicie swoją wiedzę z tego zakresu, zapoznajcie się z najsłynniejszymi i najbardziej znaczącymi teatrami operowymi na świecie.
Słowo opera ma dwa podstawowe znaczenia. Przede wszystkim określa wokalno‑instrumentalną formę muzyczną, charakteryzującą się scenicznym wykonaniem. I to właśnie sposób prezentowania tych dzieł jest przyczynkiem do pojawienia się budowli, zwanych również operami. Bardzo często gmachy te, same w sobie są już dziełem sztuki, stanowiąc jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych danego miasta. Oto zaledwie kilka wybranych obiektów, wśród najważniejszych teatrów operowych:
Inne znaczące teatry w Europie
W samej Europie istnieje jeszcze wiele znaczących teatrów operowych. Są to między innymi:
Teatr Bolszoj w Moskwie - najważniejszy i najsłynniejszy teatr operowy w Rosji. Wystawia opery oraz rewelacyjne inscenizacje baletowe, zwłaszcza do muzyki Piotra Czajkowskiego. To tu odbyły się prapremiery dzieł Czajkowskiego i Rachmaninowa.
Teatr Maryjski w Petersburgu. Jego nazwa - na cześć cesarzowej Marii Aleksandrowny obowiązywała do 1920 roku i obecnie, od 1992 roku. W międzyczasie, pod wpływem ideologii komunistycznej zwany był Leningradzkim Państwowym Akademickim Teatrem Opery i Baletu im. Siergieja Kirowa – działacza komunistycznego.
Obecnie obok Teatru Wielkiego w Moskwie, jest najważniejszą sceną operową w Rosji.
Teatro La Fenice w Wenecji. Nazwa tej opery, nawiązuje do mitycznego feniksa – ptaka odradzającego się z popiołów. I nie jest to przypadkowe: budynek teatru odbudowywano kilkakrotnie, właśnie po pożarach. Miejsce wielu prawykonań oper Rossiniego, Belliniego, Donizettiego, Verdiego.
Teatro di San Carlo w Neapolu.
Do czasów powstania mediolańskiej La Scali najsłynniejsza włoska scena operowa. Powstała już w 1737 roku, stając się wzorem dla późniejszych teatrów, zwłaszcza w zakresie kształtu widowni. Nazwa budynku nawiązuje do inicjatora budowy opery - ówczesnego króla Neapolu - Karola III z dynastii Burbonów.
Wspomnieć należy również o operze w Pradze, Berlinie, Dreźnie, czy Budapeszcie. Ale jest jeszcze jedno, szczególne miejsce na operowej mapie Europy. To Bayreuth, niewielkie miasto w Bawarii, w Niemczech. Odbywa się tu rokrocznie jeden z najważniejszych festiwali operowych na świecie. Festiwal niezwykły, bo poświęcony dziełom wyłącznie jednego kompozytora – Ryszarda Wagnera. To sam kompozytor jest pomysłodawcą miejsca i idei wystawiania dzień po dniu swoich dzieł. Zaplanował realizację tego marzenia w drobnych szczegółach. Tak więc chciał, by ów festiwal odbywał się w niewielkim, spokojnym mieście, w którym nowo zbudowany teatr operowy, stanie się bezkonkurencyjnym centrum kulturowym miasta i regionu. Sam budynek miał oczywiście umożliwiać wykonanie jego dzieł, które ze względów technicznych, często były nie do wystawienia w starszych gmachach operowych. Ale poza rozwiązaniem problemów inscenizacyjno‑technicznych Wagner pragnął zrealizować wizję zupełnie innego typu widowni. W odróżnieniu od tradycyjnego audytorium operowego – w kształcie podkowy, z oświetleniem, bogactwem zdobień i kolorów, chciał powrócić do koncepcji architektonicznej teatru starożytnej Grecji. Pragnął, by nic nie odciągało uwagi widza od tego, co dzieje się na scenie. Stąd antyczny, wznoszący się kształt amfiteatralnie zaprojekowanej widowni, z rzędami drewnianych (podobno do dnia dzisiejszego bardzo niewygodnych) krzeseł, z prostotą i skromnością wystroju. Audytorium jest zaciemnione. Nawet orkiestra z dyrygentem są całkowicie niewidoczni – umieszczeni zostali w bardzo rozbudowanym i głębokim kanale. Ukrycie tak dużej orkiestry, jej dodatkowe zabudowanie i osłonięcie, a także częściowa modyfikacja ustawienia (np. skrzypce pierwsze po prawej, a nie po lewej stronie), wpływają z pewnością na specyficzne brzmienie. Mówi się tu poetycko o dźwięku wydobywającym się z tzw. „mistycznej otchłani”.
Festspielhaus w Bayreuth
Zadania
Wyjaśnij pojęcie libretto.
Przeciągając podane elementy z prawej kolumny do lewej połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją.
Tekst opery, Opera hiszpańska, z mówionymi dialogami, "Orkiestrowy wstęp do opery o 3-częściowym układzie części: szybka-wolna-szybka", Opera poważna, Śpiewogra, pogodna w treści opera z dialogami mówionymi, Najważniejsza śpiewaczka w operze, zwykle sopran
Opera seria | |
Uwertura włoska | |
Singspiel | |
Primadonna | |
Zarzuela | |
Libretto |
Wyjaśnij pojęcie Grand opera.
Połącz w pary tytuły oper Giacomo Pucciniego z miejscem ich akcji.
Chiny, Rzym, Ameryka, Japonia
Dziewczę z Zachodu | |
Madama Butterfly | |
Turandot | |
Tosca |
Zadania
Wysłuchaj krótkiego fragmentu Arii Stefana, zwanej Arią z kurantem z opery Straszny dwór Stanisława Moniuszki. Jej patriotyczny wyraz podkreśla zastosowany w melodii kuranta polski taniec narodowy. Podaj nazwę tańca oraz wskaż inne elementy tej opery, świadczące o jej narodowym charakterze.
Przeciągając podane elementy przyporządkuj tytuły dzieł Mozarta do rodzaju opery jaką reprezentują.
buffa, semiseria, seria, singspiel
Wesele Figara | |
Don Giovanni | |
Idomeneo król Krety | |
Czarodziejski flet |
Niektóre libretta operowe opierają się na znanych dziełach literackich. Przeciągając podane elementy, połącz w pary opery z autorem ich pierwowzoru literackiego.
Aleksander Puszkin, William Szekspir, Alexandre Dumas
Falstaff – Giuseppe Verdiego | |
Eugeniusz Oniegin – Piotr Czajkowskiego | |
Traviata – Giuseppe Verdiego |
Zadania
Wysłuchaj fragmentu I aktu opery Don Giovanni W. A. Mozarta. Jest to duet Zerliny i Don Giovanniego, rozpoczynający się od słów La ci darem la mano.
Wysłuchaj fragmentu I aktu opery Carmen Georga Bizeta. Jest to najbardziej znana aria tytułowej bohaterki. Mamy tu do czynienia ze stylizacją tańca, wywodzącego się z Kuby, a bardzo popularnego w Hiszpanii. Podaj nazwę tego tańca.
Na podstawie wysłuchanego fragmentu opery Moniuszki, podaj imię bohaterki wykonującej tę arię, dwie inne dowolne postacie występujące w tej operze oraz nazwisko kompozytora.
W tytułach oper często pojawiają się imiona dwóch głównych bohaterów np. Peleas i Melizanda C. Debussy’ego. Podaj 5 innych przykładów, wraz z nazwiskiem kompozytora opery.
Opera barokowa rozwijała się w wielu ośrodkach (miastach włoskich i krajach). Połącz w pary kompozytorów z miejscami ich działalności.
Anglia, Rzym, Francja, Florencja
Jacopo Peri | |
Jean Baptiste Lully | |
Henry Purcell | |
Stefano Landi |
Inna wersja zadania
Słownik pojęć
fragment opery przeznaczony na kilka głosów solowych.
piękny śpiew. W praktyce połączenie śpiewnej linii melodycznej z efektami wirtuozostwa wokalnego.
inaczej wielka opera, opera heroiczna. Typ opery charakterystycznej dla Francji w XIX wieku. Ma monumentalne rozmiary, dużą obsadę wykonawczą, tematykę historyczno‑rewolucyjną.
tekst opery.
opera poważna.
opera komiczna.
opera poważna z elementami komicznymi.
śpiewogra, typ opery z dialogami mówionymi.
instrumentalny, orkiestrowy wstęp do opery.
typ opery umieszczający akcję wśród prawdziwych problemów zwyczajnych ludzi.
typ opery hiszpańskiej, z mówionymi dialogami.
Źródło:
enyklopedia.pwn.pl