Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RbrMS0nNzO9Pl1
Ilustracja przedstawia szarą kamienną ścianę z inskrypcją w języku łacińskim. Litery są duże i wyraźne. Ilustracja stanowi tło do tematu lekcji: Zamiana strony biernej na stronę czynną.

Zamiana strony biernej na stronę czynną

Ważne daty

280‑275 r. p.n.e. – Wojna z Pyrrusem

1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

R19GglkGDqqi71
Scenariusz zajęć do pobrania
Źródło: online-skills.

I. W zakresie kompetencji językowych. Uczeń:
1. zna i rozpoznaje następujące formy morfologiczne z zakresu gramatyki języka łacińskiego:
h) formy strony czynnej i biernej czasowników regularnych koniugacji I – IV w trybie orzekającym (indicativus) i łączącym (coniunctivus) w następujących czasach: praesens, imperfectum, perfectum, plusquamperfectum, futurum I;
6. zna podstawowe techniki przekładu tekstu łacińskiego;
8. dokonuje następujących transformacji gramatycznych w zakresie morfologii:
d) odmienia czasowniki regularne koniugacji I–IV w trybie orzekającym (indicativus) i łączącym (coniunctivus) w następujących czasach: praesens, imperfectum, perfectum, plusquamperfectum, futurum I;
q) potrafi korzystać ze słownika łacińsko‑polskiego przy sporządzaniu przekładu;
s) dokonuje poprawnego przekładu prozatorskiego tekstu łacińskiego z zakresu tekstów określonych w kanonie na język polski, w tłumaczeniu zachowując polską normę językową.

Nauczysz się

wykorzystywać umiejętność zamiany strony biernejStrona bierna (czasownika)strony biernej na stronę czynnąStrona czynna (czasownika)stronę czynną;

rozwiniesz umiejętność czytania ze zrozumieniem w języku łacińskim oraz odpowiadać na pytania związane z danym tekstem;

pisać krótkie wypowiedzi w języku łacińskim na bazie przeczytanego tekstu;

rozwijać kompetencje językowe, poszerzając zasób słownictwa w języku łacińskim.

Przypomnienie

RL57byi6SZsvj
Film ukazuje sposób zamiany strony biernej na czynną w zdaniach łacińskich. Na pierwszym slajdzie ukazany jest tytuł filmu: pt. „Zamiana strony biernej na stronę czynną”. Pojawia się prostokątny biały ekran, a na nim czasowniki: być, stać się zostać. Lektor mówi: Przypomnijmy sobie podstawowe wiadomości o stronie biernej. W języku polskim stronę bierną tworzy się za pomocą czasowników posiłkowych „być”, „stać się”, zostać”. Na ekranie ukazują się zdania: Paweł kocha Julię. Julia jest kochana przez Pawła. Lektor mówi: Na przykład: Paweł kocha Julię, a zatem Julia jest kochana przez Pawła. Na następnym slajdzie przedstawione są czasowniki: „być”, „stać się”, zostać” przekreślone czerwoną kreską. Lektor mówi: W języku łacińskim nie potrzebujemy czasowników posiłkowych. Strona bierna od strony czynnej różni się tylko końcówkami osobowymi. Pojawiają się zdania: Paulus Iuliam amat. Iulia a Paulo amatur. Lektor: A więc: Paulus Iuliam amat, ergo Iulia a Paulo amatur. Na ekranie ukazuje się tabela, która w trakcie prelekcji lektora jest uzupełniana łacińskimi końcówkami strony biernej czasowników. Lektor mówi: Przypomnijmy sobie teraz jak wyglądają końcówki strony biernej w języku łacińskim. Singularis: -or np. amor – jestem kochany; -ris np. amārīs – jesteś kochany; -tur np. amatur – jest kochany. Pluralis: -mur np. amāmur – jesteśmy kochani; -mini np. amamini – jesteście kochani; -ntur np. amāntur – są kochani, są kochane. Infinitivus: - ri/i np. amārī – być kochanym. Kolejne zdanie na ekranie: Paweł kocha Julię. Lektor mówi: Zdanie „Paweł kocha Julię”, to zdanie wyrażone w stronie czynnej. W trakcie prelekcji lektora pojawiają się kolorowe strzałki wskazujące formy, o których jest mowa. Lektor: W zdaniu Paweł kocha Julię, słowo „Paweł” stanowi podmiot, słowo „kocha” - orzeczenie, a słowo „Julię” - dopełnienie bliższe. Następnie zdanie na ekranie, to: Paulus Iuliam amat. Lektor mówi: W zdaniu Paulus Iuliam amat, słowo „Paulus”stanowi podmiot, słowo „Iuliam” - dopełnienie bliższe, a słowo „amat” - orzeczenie. Kolorowe strzałki wskazują omawiane formy. Na następnym slajdzie ukazane jest zdanie: Julia jest kochana przez Pawła. Lektor dokonuje analizy: Zdanie „Julia jest kochana przez Pawła” to zdanie wyrażone w stronie biernej. Słowo „Julia” stanowi podmiot, słowa „jest kochana” - orzeczenie, a słowa „przez Pawła” - dopełnienie. Kolorowe strzałki wskazują kolejno omawiane słowa. Następnie na ekranie pojawia się zdanie łacińskie: Iūlia ā Paulō amātur. Lektor mówi: W zdaniu „Iūlia ā Paulō amātur” słowo „Julia” stanowi podmiot, słowa „a Paulo” - dopełnienie, słowo „amatur” - orzeczenie. Strzałki wskazują omawiane formy gramatyczne. Lektor mówi: Przy zamianie zdania ze strony czynnej na stronę bierną lub ze strony biernej na stronę czynną, bierzemy pod uwagę 3 omówione wyżej elementy zdania: podmiot, orzeczenie i dopełnienie. Na kolejnym ekranie ukazana jest następująca treść: W razie zamiany zdania ze strony biernej na stronę czynną: Podmiot zdania staje się dopełnieniem. Dopełnienie staje się podmiotem. Orzeczenie jest uzgadniane z nowym podmiotem. Zdania te pojawiają się w momencie ich czytania przez lektora. Lektor: Rozpatrzmy powyższe przesłanki na przykładach. Pojawiają się kolejne czytane przez lektora zdania: Podmiot zdania staje się dopełnieniem. Iūlia ā Paulō amātur. Paulus Iūliam amat. Słowa „Iulia” i „Iuliam” są zaznaczone na czerwono. Lektor: Dopełnienie staje się podmiotem. Ukazują się kolejne czytane zdania: Iūlia ā Paulō amātur. Paulus Iūliam amat. Słowa „Paulo” i „Paulus” są zaznaczone na czerwono. Na ostatnim slajdzie zamieszczone są następujące zdania: Orzeczenie jest uzgadniane z nowym podmiotem. Iūlia ā Paulō amātur. Paulus Iūliam amat. Czasowniki amatur i amat są zapisane czerwonym kolorem, natomiast rzeczowniki Iulia i Paulus podkreślone czerwoną kreską.
RdajkLwMroQCE1
Ćwiczenie 1
Wskaż, które z podanych zdań w stronie biernej jest odpowiednikiem zdania podanego w stronie czynnej. Zdanie pierwsze: Pueri ab ancilla vocantur. Możliwe odpowiedzi: 1. Ancilla pueros vocant. 2. Pueri ancillam vacat. 3. Ancilla pueros vacat. Zdanie drugie: Tu a me vocaris. Możliwe odpowiedzi: 1. Ego tu voco. 2. Ego te voco. 3. Tu me vocas. Zdanie trzecie: Ego ab ancilla vocor. Możliwe odpowiedzi: 1. Ego ancillam voco. 2. Ancilla ego vacat. 3. Ancilla me vacat.
Źródło: online-skills.
mf70ceda411c77008_0000000000005
1

Przeczytanie z podziałem na role pierwszej części tekstu w języku łacińskim. Wspólne prześledzenie i wyjaśnienie nowych słów z pomocą wyjaśnień zawartych w interaktywnym tekście.
Pisemna lub ustna zamiana zdań wyrażonych w stronie biernej na stronę czynną.

Fragmenty podręcznika H. Ørberga Lingua Latina per se illustrata. Fabellae Latinae ad cap. I‑XXV, Focus Publishing/R. Pullins Co, New York 2006.

Iūlius in peristylō suō magnificō, quod columnīs et signīs deōrum ōrnāturmf70ceda411c77008_0000000000007ōrnātur, cum amīcō suō Cornēliō loquitur.
“Certē tū vir beātus es, Iūlī”, inquit Cornēlius, “nam vīllam magnificam possidēs cum magnā familiā atque uxōre pulcherrimā.”
Iūlius: “Mea uxor nōn pulchrior est quam tua. Tū quoque es vir beātus, Cornēlī, quamquam tibi nōn tanta vīlla atque minor familia est. Neque enim eae sunt rēs quae hominēs beātōs faciunt.”
Ad hoc Cornēlius Ita est ut dīcis, inquit, “sed vir pauper ā fēminīs dīvitibusmf70ceda411c77008_0000000000008dīvitibus nōn amātur neque virgō pauper amātur ā virīs dīvitibus!”
Iūlius: “Immō ego adulēscēns dīves virginem pauperem amābam – nec vērō ab eā amābar! Numquam ab eā salūtābar, epistulae ac flōrēs, quōs ad eam mittēbammf70ceda411c77008_0000000000009mittēbam, ad mē remittēbantur. Itaque trīstis eram ac miser.”
Cornēlius: “Cūr illa virgō pauper tē adulēscentem dīvitem nōn amābat?”
Iūlius: “Quia alium virum dīvitem amābat – nec vērō ab illō virō pessimō amābātur, quod virgō pauper erat!”
Cornēlius: “Quae erat illa virgō pauper?”
Iūlius: “Erat Aemilia, quae nunc uxor mea est ac mē nec ūllum alium virum amat. Hodiē beātī coniugēsmf70ceda411c77008_0000000000010coniugēs sumus et novum īnfantemmf70ceda411c77008_0000000000011īnfantem expectāmus.”
Aemilia et Iulius iam duōs fīliōs, Mārcum et Quīntum, et ūnam fīliam – Iūliam, habent . Mārcus et Quīntus dē īnfante quī exspectātur nesciunt. Iūlia autem dē hāc rē tacēre nōn potest. Frātrēs vocat et iīs Audīte! inquit, “Moxmf70ceda411c77008_0000000000012Mox ego nōn erō sōla puella cum duōbus puerīs. Post paucōs mēnsēs mihi soror erit.”
Puerī statim ad mātrem adeunt eamque interrogant: “Estne vērum quod dīcit Iūlia? Sorōremne habēbimus?”
Aemilia: “Certē novum īnfantem habēbō, sed fīliumne an fīliam, nēmō scit. Vōsne frātrem an sorōrem habēre vultis?”
Quīntus: “Ego nōn frātrem, sed sorōrem volō, etiam sī fīlia illa parvula sōla ā mātre cūrābitur, nōs līberī māiōrēs nōn cūrābimur!”
Aemilia: “Vōs omnēs bene cūrābiminī, etiam sī fīliolam habēbō. Nōlīte timēre!”

R1ZsLBKs0ewsA1
Ćwiczenie 2
Wskaż formy czasownikowe w stronie czynnej adekwatne do podanych form w stronie biernej. Pierwszy czasownik: Salūtāris. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Drugi czasownik: Expectābitur. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Trzeci czasownik: Cūrābiminī. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Czwarty czasownik: Mittor. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Piąty czasownik: Mittar. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Szósty czasownik: Salūtābuntur. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Kolejny czasownik: Cūrāmur. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Kolejny czasownik: Salūtābantur. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Kolejny czasownik: Expectātur. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō. Kolejny czasownik: Mittebar. Formy do przyporządkowania: 1. Mittam 2. Expectābit 3. Salūtābunt 4. Cūrāmus 5. Expectat 6. Cūrābitis 7. Salūtābant 8. Mittēbam 9. Salūtās 10. Mittō.
Źródło: online-skills.
Zobacz także

Inna wersja zadania

RP3GnO0NSxyv1mf70ceda411c77008_00000000000131
Ćwiczenie 3
Polecenie do zadania brzmi: Połącz w pary poniższe czasowniki, tak by czasownik w stronie biernej odpowiadał czasownikowi w stronie czynnej. Poniżej znajdują się listy rozwijalne, z których należy wybrać prawidłowe odpowiedzi. W prawym dolnym rogu zadania umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online skills, licencja: CC0.
R19r7iN8fsc7I1
Ćwiczenie 4
Wskaż, które z podanych form są imiesłowem (participium perfecti passivi). 1. bellus, bella, bellum 2. vocātus, vocāta, vocātum 3. piger, pigra, pigrum
Źródło: online-skills.
mf70ceda411c77008_0000000000007
mf70ceda411c77008_0000000000008
mf70ceda411c77008_0000000000009
mf70ceda411c77008_0000000000010
mf70ceda411c77008_0000000000011
mf70ceda411c77008_0000000000012

Strona bierna

Przy pomocy participium perfecti passivi tworzy się formy złożone czasowników w stronie biernej dla czasów:

  • perfectum

  • plusquamperfectum

  • futurum (II) exactum

Indicativus perfecti passivi składa się z participium perfecti passivi danego czasownika oraz indicativus praesentis czasownika esse.
Np.

Vocatus es a me. - Zostałeś przeze mnie zawołany.

Indicativus plusquamperfecti passivi składa się z participium perfecti passivi danego czasownika oraz indicativus imperfecti czasownika esse.
Np.

Vocatus eras a me. - Zostałeś (byłeś) przeze mnie zawołany.

Indicativus futuri exacti passivi składa się z participium perfecti passivi danego czasownika oraz indicativus futurum I czasownika esse.
Np.

Vocatus eris a me. - Zostaniesz przeze mnie zawołany

RTFphaxaf9M1Bmf70ceda411c77008_00000000000141
Ćwiczenie 5
Polecenie do zadania brzmi: Nauczyciel wysłał list do Juliusza. Dowiedz się, co się wydarzyło. Następnie uzupełnij zdania odpowiednimi czasownikami lub rzeczownikami, tak by uzupełnione zdania wyrażone w stronie czynnej, odpowiadały zdaniom wyrażonym w stronie biernej. W razie potrzeby skorzystaj ze słownika łacińsko-polskiego. Poniżej znajdują się listy rozwijalne, z których należy wybrać prawidłowe odpowiedzi. W prawym dolnym rogu zadania umieszczony jest klawisz „Sprawdź” służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online skills, licencja: CC0.
RsBvUUsYcOo8n1
Ćwiczenie 6
Przytoczone zdanie w stronie biernej zostało zamienione na stronę czynną. Wskaż jego właściwe uzupełnienie. Zdanie w stronie biernej: Nūllum verbum ā Iūliō dictum est. Zdanie w stronie czynnej do uzupełnienia: Iūlius dīxit … Możliwe odpowiedzi: 1. Nullo verbo 2. Nullis Derbis 3. Nullum verbum.
Źródło: online-skills.
RJzgYKYXszqR41
Ćwiczenie 7
Wskaż, które z podanych zdań w stronie czynnej jest odpowiednikiem zdania podanego w stronie biernej. Zdanie pierwsze: Ego ab amīcō monēbor. Możliwe odpowiedzi: 1. Amīcus mē monuerit . 2. Amīcus mē monuit. 3. Amīcus mē monet. 4. Amīcus mē monēbit. 5. Amīcus mē monuerat. 6. Amīcus mē monēbat. Zdanie drugie:Ego ab amīcō moneor. Możliwe odpowiedzi: 1. Amīcus mē monuerit . 2. Amīcus mē monuit. 3. Amīcus mē monet. 4. Amīcus mē monēbit. 5. Amīcus mē monuerat. 6. Amīcus mē monēbat. Zdanie trzecie: Ego ab amīcō monēbar. Możliwe odpowiedzi: 1. Amīcus mē monuerit . 2. Amīcus mē monuit. 3. Amīcus mē monet. 4. Amīcus mē monēbit. 5. Amīcus mē monuerat. 6. Amīcus mē monēbat. Zdanie czwarte: Ego ab amīcō monitus erō. Możliwe odpowiedzi: 1. Amīcus mē monuerit . 2. Amīcus mē monuit. 3. Amīcus mē monet. 4. Amīcus mē monēbit. 5. Amīcus mē monuerat. 6. Amīcus mē monēbat. Zdanie piąte:Ego ab amīcō monitus sum. Możliwe odpowiedzi: 1. Amīcus mē monuerit . 2. Amīcus mē monuit. 3. Amīcus mē monet. 4. Amīcus mē monēbit. 5. Amīcus mē monuerat. 6. Amīcus mē monēbat. Zdanie szóste: Ego ab amīcō monitus eram. Możliwe odpowiedzi: 1. Amīcus mē monuerit . 2. Amīcus mē monuit. 3. Amīcus mē monet. 4. Amīcus mē monēbit. 5. Amīcus mē monuerat. 6. Amīcus mē monēbat.
Źródło: online-skills.
R1V0vM4pje4Tv1
Ćwiczenie 8
Wskaż właściwe uzupełnienie zdania: Strona bierna czasownika to … Możliwe odpowiedzi: 1. forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest odbiorcą czynności. 2. forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest wykonawcą czynności.
Polecenie 1

Zapoznaj się z tekstem o rzymskich obozach, a następnie zamień wszystkie zdania w tekście wyrażone w stronie biernej na stronę czynną.

De castris Romanismf70ceda411c77008_0000000000015De castris Romanis

Castra Rōmāna quadrāta erant. Circum castra vallum ā mīlitibus aedificābātur et fossā fodiēbātur. Centruriōnēs ab imperātōre convocabantur. Haec ōrātiō ab imperātōre facta est: “Mīlitēs! Castra subitō movēbuntur! Hostēs haud dubiē advenient. Sī fortiter pugnābitis, hostēs dēpellentur. Captīvī tum Rōmam dūcentur, ubi ā Rōmānīs vēndentur. Vōbīs, mīlitēs fortēs, praemia dabuntur!”. Imperātor rēctē dīxit. Postquam hostēs advēnerant, dēpulsī sunt ā mīlitibus. Mīlitibus ab imperātōre praemia data sunt et imperātor a populō Rōmānō laudātus est.

RNsS79qqZDSpr
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
mf70ceda411c77008_0000000000015

Słowniki

Słownik pojęć

Pieczęć
Pieczęć

kawałek laku lub wosku z wyciśniętym znakiem, przymocowany dla uprawomocnienia dokumentu lub jako ochrona zamknięcia

Skryptorium
Skryptorium

1. pomieszczenie przy średniowiecznych klasztorach lub katedrach, w którym kopiowano księgi rękopiśmienne
2. dawny przenośny pulpit do pisania

Strona bierna (czasownika)
Strona bierna (czasownika)

forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest odbiorcą czynności

Strona czynna (czasownika)
Strona czynna (czasownika)

forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest wykonawcą czynności

Słownik‑łacińsko‑polski

R16Lgnycd6wPCmf70ceda411c77008_00000000000161
Słownik łacińsko‑polski
Źródło: online-skills.
mf70ceda411c77008_0000000000016
mf70ceda411c77008_0000000000250

Galeria dzieł sztuki

mf70ceda411c77008_0000000000253

Bibliografia

H. Ørberg, Lingua Latina per se illustrata. Fabellae Latinae ad cap. I‑XXV,  Focus Publishing/R. Pullins Co, New York 2006

L. Winniczuk, Lingua Latina. Łacina bez pomocy Orbiliusza , Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974