Zasady instrukcji i grzeczność w e-mailach
Karta pracy 1
Budujemy instrukcję
1. Dziennikarz, przeprowadzający wywiad z Bombalinim, zanotował:
„Czarny cylinder stanowi niezbędny rekwizyt każdego iluzjonisty i Bombalini również takowy posiadał. Za jego pomocą wykonywał pewną bardzo prostą sztuczkę, którą nazywał po prostu „Jest – Nie ma”. Polegała ona na tym, że jakiś cenny przedmiot pożyczony od któregoś z widzów wkładało się do cylindra, a następnie odwracało się kapelusz do góry dnem. Robiło się bardzo zdumioną minę, bo nic nie wypadało. Następnie podchodziło się do właściciela, żeby sam sprawdził, czy przedmiot znajduje się w kapeluszu. Zaniepokojony właściciel zaglądał do środka i nie mógł nic znaleźć (...) Wtedy robiło się nad kapeluszem jakiś czarodziejski gest i nagle okazywało się, że zguba jednak jest w środku”.
(P. Beręsewicz, A niech to czykolada, Wydawnictwo Stentor, Warszawa 2011)
Wyobraź sobie, że Bombalini uczy cię swojej sztuczki. Dokończ instrukcję Bombaliniego.
Od któregoś z widzów pożycz jakiś cenny przedmiot.
Karta pracy 2
Jak napisać oficjalny e‑mail?
1. Przeczytaj:
Jak sądzisz, czy Przemek wziął sobie do serca powyższe rady? Oto e‑mail, który wysłał do swojej wychowawczyni w sprawie wyjazdu na zieloną szkołę:
Zacytuj rady zawarte w tekście „Jak napisać oficjalny e‑mail?”, które Przemek zignorował.
Co sądzisz o niestosowaniu w e‑mailach polskich znaków?
Napisz do wychowawczyni Przemka e‑mail w jego imieniu, stosując się do wszystkich rad autorki bloga i wniosków z zadania 3.