Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RIqLkWSCKA0h61

Znani polscy ilustratorzy książek dla dzieci

Źródło: online-skills, licencja: CC0.
1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

RfFIqivitD3ap1
Scenariusz lekcji do pobrania.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.

I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:

1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;

4) charakteryzuje i rozróżnia sposoby uzyskania iluzji przestrzeni w kompozycjach płaskich; rozpoznaje rodzaje perspektyw (w tym m.in.: rzędowa, kulisowa, aksonometryczna, barwna, powietrzna, zbieżna); rozpoznaje i świadomie stosuje światłocień, jako sposób uzyskania iluzji przestrzeni; podejmuje działania kreatywne z wyobraźni i z natury, skoncentrowane wokół problematyki iluzji przestrzeni;

6) rozróżnia gatunki i tematykę dzieł w sztukach plastycznych (portret, autoportret, pejzaż, martwa natura, sceny: rodzajowa, religijna, mitologiczna, historyczna i batalistyczna); niektóre z tych gatunków odnajduje w grafice i w rzeźbie; w rysunku rozpoznaje studium z natury, karykaturę, komiks, rozumie, czym jest w sztuce abstrakcja i fantastyka; podejmuje działania z wyobraźni i z natury w zakresie utrwalania i świadomości gatunków i tematów w sztuce, stosuje w tym zakresie różnorodne formy wypowiedzi (szkice rysunkowe, fotografie zaaranżowanych scen i motywów, fotomontaż).

II. Doskonalenie umiejętności plastycznych – ekspresja twórcza przejawiająca się w działaniach indywidualnych i zespołowych. Uczeń:

1) w zadaniach plastycznych interpretuje obserwowane przedmioty, motywy i zjawiska, stosując środki wyrazu zgodnie z własnym odczuciem; w wyższych klasach podejmuje również próby rysunkowego studium z natury;

2) wyraża w pracach plastycznych uczucia i emocje wobec rzeczywistości, a także płynące z inspiracji muzycznych czy literackich (impresja i ekspresja); rysuje, maluje, ilustruje zjawiska i wydarzenia realne i wyobrażone (także w korelacji z innymi przedmiotami);

6) stosuje różnorodne techniki plastyczne (proste techniki graficzne, rzeźbiarskie, malarskie, elementy obrazowania cyfrowego fotograficznego i z wykorzystaniem wybranych graficznych programów komputerowych);

III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:

6) rozumie i charakteryzuje na wybranych przykładach z różnych dziedzin pojęcie stylu w sztuce.

Nauczysz się

definiować pojęcia ilustracja książkowa, detalDetaldetal;

wymieniać nazwiska wybranych twórców Polskiej Szkoły Ilustracji i scharakteryzować kluczowe cechy tej grupy;

rozpoznawać cechy stylu wybranych ilustratorów: Bohdan Butenko, Jan Marcin Szancer, Józef Wilkoń, Zbigniew Rychlicki, Janusz Grabiański, Adam Kilian, Olga Siemaszko, Jan Lenica;

rozróżniać ilustracje tworzone różnymi technikami: malarskie, rysunkowe, grafiki, rozumiejąc, czym jest kontur,Konturkontur, lawowanie tuszem, światłocień, wypukłodruk.

Ilustracja książkowa

Ilustracja książkowaIlustracja książkowaIlustracja książkowa często jest pierwszym kontaktem dziecka ze sztuką, kształtuje jego wrażliwość estetyczną. Wiele rysunków jest wyjątkowych pod względem artystycznym.

R1Gosdjx8RPD21
Dziewczynka w bibliotece, flickr,com, CC BY 3.0

Na świecie organizowanych jest wiele wystaw i konkursów, podczas których specjaliści w dziedzinie ilustracji oceniają książki z całego świata. Jedną z największych i najbardziej znanych imprez tego typu jest Wystawa Ilustracji Książkowej, organizowana przy Targach Książki Dziecięcej w Bolonii, we Włoszech. W 2003 roku zaproszono Polskę jako gościa honorowego na jubileuszowe, 40. Międzynarodowe Targi Książki w Bolonii. Był to przejaw uznania dla dorobku polskich ilustratorów z lat 1950‑1980, który wyróżniał się wyjątkową wartością artystyczną. Grupę uznanych ilustratorów tamtego okresu określa się mianem Polskiej Szkoły Ilustracji. Należą do nich m.in. Olga Siemaszko, Józef Wilkoń, Bohdan Butenko, Michał Bylina, Janusz Grabiański, Adam Kilian, Jerzy Srokowski, Jan Marcin Szancer, Andrzej Strumiłło, Zdzisław Witwicki, Zbigniew Rychlicki, Teresa Wilbik, Bożena Truchanowska i inni.

R117gYdCoJ2sA1
Flagi, flickr, CC BY 3.0

Ilustracją zajmowali się artyści reprezentujący różne dziedziny sztuki, m.in. malarze, graficy, scenografowie, architekci. Każdego z nich cechowała inna wrażliwość, wynikająca z ich specjalizacji.

Warto zapoznać się z sylwetkami kilku znanych polskich ilustratorów. Przejrzyj swoją domową biblioteczkę z książkami z dzieciństwa. Zwróć szczególną uwagę na ilustratorów – ich nazwiska znajdziesz na stronie tytułowej. Być może wśród nich odnajdziesz nazwiska artystów zaliczanych do Polskiej Szkoły Ilustracji, których twórczość została zaprezentowana w tej lekcji.

Bohdan Butenko

Jego ilustracje są bardzo charakterystyczne, często czarno‑białe, z wyraźnym konturemKonturkonturem sprawiającym wrażenie rozedrganego. Rysunek jest uproszczony, pozbawiony szczegółów, stąd duża umowność przedstawień, np. dwie kropki obrazują oczy, a włosy to kilka kresek. Dużym atutem ilustracji Butenki jest humor. Autor przedstawia bohaterów z przymrużeniem oka, dlatego celowo zmienia ich wygląd, stosując wyolbrzymienia, deformacje czy zmianę proporcji ciała. Przyjrzyj się ilustracji interaktywnej – po kliknięciu w interaktywne punkty zapoznasz się z opisem cech stylu artysty na przykładzie wybranej ilustracji książkowej.

RGUlXKZE6chmf1
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Bohdana Butenki. Ukazuje kominiarzy podczas wykonywania swojej pracy. Jeden z nich ubrany jest w czarny strój i stojąc na krawędzi dachu czyści komin znajdujący się w domu obok. Po lewej stronie kominiarz znajduje się w kominie. Wystaje tylko jego głowa w czarnym cylindrze przedstawiona na tle szarego dymu. Budynki kryte są brązową i czerwoną dachówką, komin po lewej jest z cegły. W prawym górnym rogu znajduje się fragment wiersza: "Jeśli wierzyć kominiarzom, Do kominów czyści włażą, Ale potem, już od rana, Twarz sadzami uwalana. Na ramieniu miotły, sznury, Na świat cały patrzą z góry. Cały dzień po dachach łażą. - Dobrze czarnym kominiarzom! Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami o zastosowanych przez autora środkach artystycznych, świadczących o cechach jego stylu: Punkt 1: wyraźny kontur Punkt 2: rozedrgany kontur Punkt 3: humor Punkt 4: deformacja ciała Punkt 5: kropki zamiast oczu
Władysław Broniewski, „Dla dzieci”, il. Bohdan Butenko, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań, 2011, s.9, online-skills, CC BY 3.0

Przykłady ilustracji Bohdana Butenki

classicmobile
Ćwiczenie 1
RoZzrsbr8Nrgl1
Wybierz tytuły książek, do których ilustracje sporządził Bohdan Butenko. Możliwe odpowiedzi: 1. Erich Kästner "35 maja", 2. Julian Tuwim "Abecadło", 3. Władysław Broniewski "Dla dzieci", 4. Jan Brzechwa "Brzechwa dzieciom", 5. Ludwik Jerzy Kern "Proszę słonia".
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static

Jan Marcin Szancer

Kształcił przyszłych ilustratorów na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Sam zilustrował ponad 200 książek. Tworzył w różnych technikach, w swoim dorobku ma zarówno czarno‑białe ilustracje, tworzone za pomocą cienkiej kreski, jak i przedstawienia malarskie, w których posługiwał się bogatą gamą kolorystyczną. Czasem łączył kreskę z plamą farb akwarelowych. Jego postacie charakteryzuje wydłużona sylwetka, a ilustracje są pełne szczegółów. Współpracował z Janem Brzechwą, jest autorem pierwszego przedstawienia „Pana Kleksa” i „Pchły Szachrajki”. Po kliknięciu w ilustrację interaktywną możesz zapoznać się z opisem wybranych cech stylu artysty.

Rr9MIkMgqxegI1
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Jana Marcina Szancera z książki Mary Norton "Gałka do łóżka". Ukazuje scenę w domu rodzinnym. W pomieszczeniu znajduje się siedzący na krześle mężczyzna. Obok niego stoi kobieta i obcina mu włosy. Z prawej strony stoi chłopiec, a z lewej na podłodze siedzi dziewczynka. Przypatrują się czynnościom. Na ścianie z w wzorami wiszą obrazy oraz znajduje się okno z zasłonkami. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami o zastosowanych przez autora środkach artystycznych, świadczących o cechach jego stylu: Punkt 1: cienka kreska Punkt 2: dużo szczegółów Punkt 3: wydłuzona sylwetka postaci
Mary Norton, Gałka od łóżka, il. Jan Marcin Szancer, Wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa, 2007, s.223, online-skills, CC BY 3.0

Przykłady ilustracji Jana Marcina Szancera

classicmobile
Ćwiczenie 2
RGn2vewvkqGAB1
Podaj nazwiska ilustratorów poniższych książek. Tytuły książek: 1. "O krasnoludkach i sierotce Marysi", 2. "Abecadło".
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static

Józef Wilkoń

Najbardziej charakterystyczny dla Józefa Wilkonia jest styl malarski. Wyróżnia go specyficzna plama malarska i swobodne rozlania akwarelowe. Delikatnie podrysowanie piórkiem nadaje rysunkowi lekkości. Przyjrzyj się ilustracji interaktywnej - po kliknięciu zapoznasz się z opisem wybranych cech stylu tego ilustratora.

R1VOdaTwz0Xh11
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Józefa Wilkonia z książki Rudyarda Kiplinga, „Słoniątko”. Ukazuje krokodyla oraz czaplę brodzącą w wodzie. Na drugim planie widoczna jest trzcina, a w tle rozmyty las. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami o zastosowanych przez autora środkach artystycznych, świadczących o cechach jego stylu: Punkt 1: plama akwarelowa Punkt 2: cienka kreska piórkiem
Rudyard Kipling, „Słoniątko”, il. Józef Wilkoń, Fundacja Festina Lente, Warszawa, 2013, s.7, online-skills, CC BY 3.0

Przykłady ilustracji Józefa Wilkonia

Polecenie 1

Przygotuj kartkę, pędzel, farby i wodę. Przyjrzyj się ostatniej ilustracji Józefa Wilkonia, przedstawiającej Ptaka Kolokolo. Spróbuj namalować na kartce kształt wymyślonego przez siebie ptaka tylko przy użyciu pędzla z wodą (bez farby). Następnie wpuszczaj na mokrą płaszczyznę poszczególne kolory jego piór za pomocą kleksów z farby. Dmuchaj na pracę, poruszaj kartką, pozwól, by barwy śmiało rozlały się na płaszczyźnie. Po wyschnięciu dorysuj cienkopisem skrzydła, dziób, nogi.

classicmobile
Ćwiczenie 3
RpOxHchIPe92B1
Wybierz dwie cechy malarstwa książkowego dla dzieci. Możliwe odpowiedzi: 1. czytelność sceny, 2. nawiązanie do treści książki, 3. abstrakcyjne przedstawienie skojarzeń.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static
Zobacz także

Inna wersja zadania

R10CPTxBaHjn4maee4415ccdc06cba_00000000000101
Ćwiczenie 4
Polecenie do zadania brzmi: Połącz w pary nazwisko ilustratora i cechę jego stylu artystycznego, określającą wybraną jakość plastyczną. Poniżej polecenia znajdują się nazwiska ilustratorów. Poniżej każdego nazwiska znajduje się lista rozwijalna z odpowiedziami. W każdej z nich należy wybrać poprawną odpowiedź. W prawym dolnym rogu zadania umieszczony jest przycisk „Sprawdź” służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online skills, cc0.
maee4415ccdc06cba_0000000000010

Zbigniew Rychlicki

Zbigniew Rychlicki to twórca Misia Uszatka – znanego zarówno z książek (również ilustrowanych przez niego), jak i z filmów animowanych, do których Rychlicki tworzył scenografię. Jego ilustracje są wykonywane w różnych technikach, jednak najbardziej rozpoznawalne są dwa style: nawiązujący do wypukłychWypukłodrukwypukłych technik graficznych, z charakterystycznym czarnym konturem, oraz styl nawiązujący do wycinanek, z uproszczonymi, nakładanymi na siebie, jednobarwnymi kształtami. Po kliknięciu w ilustracje interaktywne zapoznasz się z cechami różnicującymi te dwa style.

RBdal2sHZMeU11
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Zbigniewa Rychlickiego z książki Ludwika Jerzego Kerna "Proszę słonia". Ukazuje wnętrze, w którym operator kamery i operator dźwięku nagrywają słonia. W pomieszczeniu rozstawione są lampy, których światło pada na słonia. Ludzie skupieni są na swojej pracy. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją o zastosowanym przez autora środku artystycznym, świadczącym o cesze jego stylu: Punkt 1: czarny kontur
Ludwik Jerzy Kern, „Proszę słonia”, il. Zbigniew Rychlicki, Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, Warszawa, 1985, s.69, online-skills, CC BY 3.0
R1Dy7uKv97Rak1
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Zbigniewa Rychlickiego z książki Ericha Kästnera „Michałek z pudełka do zapałek”. Ukazuje stojący na stoliku aparat telefoniczny z kręconą tarczą i cyframi. Obok znajduje się słuchawka, z której rozchodzi się dymek przedstawiający chłopca i tekst "Zaraz będziemy u ciebie!". Tło to ściana w czarno-brązowe pasy. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami o zastosowanych przez autora środkach artystycznych, świadczących o cechach jego stylu: Punkt 1: kształty uproszczone, sprawiające wrażenie wyciętych Punkt 2: kształty jednobarwne Punkt 3: kształty nakładane na siebie
Erich Kästner, „Michałek z pudełka do zapałek”, il. Zbigniew Rychlicki, Wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa, 2010, s.185 , UMK, CC BY 3.0
classicmobile
Ćwiczenie 5
R1UKO528MGIlW1
Wybierz cechy stylu ilustracji Zbigniewa Rychlickiego. Możliwe odpowiedzi: 1. Styl nawiązujący do wycinanki, 2. Styl nawiązujący do akwareli, 3. Styl nawiązujący do grafiki, 4. Styl nawiązujący do malarstwa olejnego.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static
Zobacz także

Inna wersja zadania

RnOQcRytoGHdFmaee4415ccdc06cba_00000000000111
Polecenie do zadania brzmi: Przyjrzyj się niżej zamieszczonym ilustracjom Zbigniewa Rychlickiego. Dopasuj do nich odpowiedni styl. Poniżej polecenia znajdują się cztery ponumerowane ilustracje. Pierwsza ilustracja przedstawia pracę Zbigniewa Rychlickiego. Na ilustracji widzimy grafikę z książki dla dzieci, na której znajduje się muzułmańskie miasto (o tym świadczą półksiężyce na dachach). Zza budynków wyłania się duży człowiek z turbanem na głowie. Druga ilustracja przedstawia pracę Zbigniewa Rychlickiego. Na ilustracji widzimy grafikę z książki dla dzieci, na której znajduje się mężczyzna siedzący przy stole (prawdopodobnie jest to marynarz, o czym świadczy tatuaż z kotwicą), na którym stoi butelka i zdjęcia. Na ilustracji widać smutek u postaci, który prawdopodobnie wspomina swój dom. Trzecia ilustracja przedstawia pracę Zbigniewa Rychlickiego. Na ilustracji widzimy grafikę z książki dla dzieci, na której znajduje się chłopiec kładący się do łóżka w swoim pokoju. Obok widoczny jest słoń, który przykrywa chłopca kołdrą. Czwarta ilustracja przedstawia pracę Zbigniewa Rychlickiego. Na ilustracji widzimy grafikę z książki dla dzieci, na której znajduje się ptak z kapeluszem na głowie. Ptak operuje aparatem. Pod ilustracjami znajdują się dwie listy rozwijalne z odpowiedziami. W każdej z nich należy wybrać poprawną odpowiedź. W prawym dolnym rogu zadania umieszczony jest przycisk „Sprawdź” służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.

Przykłady innych ilustracji Zbigniewa Rychlickiego

Zbigniewa Rychlickiego wyróżniał również ciekawy układ kompozycjiKompozycjakompozycji – są to kompozycje dynamiczne, z wirującymi elementami, często oparte na kole. Zapoznaj się z niżej umieszczonymi przykładami takich ilustracji.

maee4415ccdc06cba_0000000000011

Janusz Grabiański

Janusz Grabiański wyróżnia się bardzo jednorodnym, rozpoznawalnym stylem. Pracował głównie wykorzystując technikę akwareli, podrysowywanej i lawowanejLawowanielawowanej tuszem. Jego ilustracje są pełne szczegółów i barw, przedstawiają spójny świat i jego bohaterów. Ilustrator ten szczególnie wyspecjalizował się w przedstawianiu zwierząt i roślin, które mimo lekkości i swobody, z jaką zostały opracowane, zachowują swój charakter. Przyjrzyj się ilustracji interaktywnej – po kliknięciu zapoznasz się z opisem wybranych cech stylu Janusza Grabiańskiego.

RaaXkIxFfwldP1
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Janusza Grabiańskiego z książki Jana Tettera „Ryży Placek i trzynastu zbójców”. Ukazuje cztery koty wieczorową porą które skradają się pomiędzy drzewami. W tle znajduje się wieża i ruiny budynków. Na granatowym niebie znajduje się księżyc w pełni. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami o zastosowanych przez autora środkach artystycznych, świadczących o cechach jego stylu: Punkt 1: akwarela Punkt 2: lawowanie Punkt 3: podrysowywanie tuszem Punkt 4: bogactwo szczegółów
Jan Tetter, „Ryży Placek i trzynastu zbójców”, il. Janusz Grabiański, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, s.21, online-skills, CC BY 3.0

Przykłady ilustracji Janusza Grabiańskiego

classicmobile
Ćwiczenie 6
Rk7tJ5RVMXeI11
Wskaż cechy stylu ilustracji Janusza Grabiańskiego. Możliwe odpowiedzi: 1. rysunek, 2. akwarela, 3. wydzieranka, 4. linoryt.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static

Adam Kilian

Ilustrator korzystał z wielu technik. Jego prace stylizowane są na proste rysunki, mają szkicowy charakter, są celowo zniekształcane. Rysunki naśladują ślad ręki dziecka, która bazgrze po książkach, dlatego niekiedy sprawiają wrażenie nieporadnych. Prace Kiliana to często graficzne, czarno‑białe kompozycje, z charakterystycznymi, mocnymi kreskami, czasem podkolorowanymi kredkami. Przyjrzyj się ilustracji interaktywnej – gdy w nią klikniesz, zapoznasz się z opisem wybranych cech stylu ilustratora.

R1bwpE7eSDch91
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Adama Kiliana z książki Janiny Porazińskiej, „Pamiętnik Czarnego Noska”. Ukazuje dziewczynkę w czerwonej chustce. Po jej twarzy płynie łza. Na rękach trzyma brązowego misia. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami o zastosowanych przez autora środkach artystycznych, świadczących o cechach jego stylu: Punkt 1: szkicowy charakter postaci dziewczynki Punkt 2: stylizowanie na nieporadny rysunek dziecka Punkt 3: kolorowanie kredką
Janina Porazińska, „Pamiętnik Czarnego Noska”, il. Adam Kilian, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, Warszawa, 1985, s.59, online-skills, CC BY 3.0

Przykłady ilustracji Adama Kiliana

Olga Siemaszko

Ilustracje Olgi Siemaszko są bardzo czytelne, precyzyjne, nie ma w nich zbytnich uproszczeń, za to znajdziemy mnóstwo detaliDetaldetali oraz modelunek światłocieniowyŚwiatłocieńmodelunek światłocieniowy. Występuje delikatny kontur, zestawiony z szeroką gamą kolorów, które artystka odważnie wykorzystuje w swoich pracach. Częstymi bohaterami jej ilustracji są zwierzęta, które nabierają ludzkich cech i mimo precyzji przedstawień, zachowują lekkość i humor. Przyjrzyj się ilustracji interaktywnej – po kliknięciu w nią zapoznasz się z opisem wybranych cech stylu tej ilustratorki.

R1XcTO7xrJzDC1
Ilustracja interaktywna przedstawia pracę Olgi Siemaszko z książki Juliana Tuwima "Wiersze dla dzieci". Ukazuje drzewo z gniazdem, nad którym rozłożona jest markiza w zielono-białe pasy. Pod nią przy stole siedzi ptak. Stół jest zastawiony jedzeniem i nakryty białym obrusem. Za drzewami, na niebieskim niebie widnieje duży róg księżyca. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami o zastosowanych przez autora środkach artystycznych, świadczących o cechach jego stylu: Punkt 1: detale Punkt 2: modelunek światłocieniowy Punkt 3: ptak z ludzkimi cechami Punkt 4: humor
Julian Tuwim, „Wiersze dla dzieci”, il. Olga Siemaszko, Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, Warszawa, 1969, s.63, online-skills, CC BY 3.0

Przykłady ilustracji Olgi Siemaszko

classicmobile
Ćwiczenie 7
R1dtsr98JyY8R1
Wymień trzy zwierzęta będące bohaterami książek dla dzieci.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static
Zobacz także

Inna wersja zadania

R13htiCFsQVOKmaee4415ccdc06cba_00000000000121
Polecenie do zadania brzmi: Przyjrzyj się zwierzętom na poniższych ilustracjach. Do każdego rysunku przyporządkuj nazwisko jego twórcy. Poniżej polecenia znajdują się dwie ilustracje. Pierwsza ilustracja przedstawia grafikę z książki dla dzieci, na której znajduje się scena pikniku dwóch krokodyli. Jeden z nich siedzi na leżaku. W tle widoczne jest słońce oraz palmy. Druga ilustracja przedstawia grafikę z książki dla dzieci, na której znajduje się miś oraz jeż. Oboje siedzą na trawie. Pod ilustracjami znajdują się dwie listy rozwijalne z odpowiedziami. W każdej z nich należy wybrać poprawną odpowiedź. W prawym dolnym rogu zadania umieszczony jest przycisk „Sprawdź” służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
R1HduQZpoNtak
Wymień cztery nazwiska ilustratorów poznanych podczas lekcji.
Polecenie 2

Inspirując się twórczością poznanych ilustratorów, stwórz ilustrację do wybranego wiersza Jana Brzechwy z cyklu Zoo.

maee4415ccdc06cba_0000000000012

Słownik pojęć

Akwarela
Akwarela

technika malarska laserunkowa (niekryjąca), a także nazwa przejrzystej farby rozpuszczalnej w wodzie.

Detal
Detal

szczegół, drobiazg, niewielki element będący częścią większej, złożonej całości. W dziele sztuki to może być jakiś przedmiot, gest, postać na trzecim planie.

Ilustracja książkowa
Ilustracja książkowa

obraz towarzyszący tekstowi, mający na celu jego objaśnienie lub uzupełnienie.

Kompozycja
Kompozycja

rozmieszczenie, uporządkowanie elementów w dziele sztuki (zarówno na płaszczyźnie, jak i w przestrzeni).

Kontur
Kontur

najczęściej jest to linia ukazująca kształt, zarys postaci lub przedmiotów.

Lawowanie
Lawowanie

technika polegająca na posługiwaniu się rozmytą plamą barwną za pomocą pędzla lub piórka. Służy także do podkolorowania rysunku konturowego, tworzenia światłocienia, wykonania ciemnych plam.

Światłocień
Światłocień

ogólny rozkład świateł i cieni w dziele plastycznym.

Wypukłodruk
Wypukłodruk

rodzaj druku, w którym farba odbijana jest na papierze z wypukłych elementów matrycy, np. linoryt, drzeworyt, gipsoryt.

Źródło:

encyklopedia.pwn.pl

Galeria dzieł sztuki