Złoty środek do szczęścia – etyka Arystotelesa
Tekst: Katarzyna Kuczyńska
Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o. o.
Bibliografia:
- Źródło: Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Kraków 1955.
- Źródło: Zbigniew Herbert, Pan Cogito o cnocie, [w:] Zbigniew Herbert, Raport z oblężonego miasta, 1984.
- Źródło: Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Kraków 1956, s. 8.
- Źródło: Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Warszawa 1956, s. 18.
- Źródło: Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Warszawa 1956, s. 4.
- Źródło: Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Warszawa 1956, s. 56.
- Źródło: Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Warszawa 1956, s. 57.
- Źródło: Alasdair MacIntyre, Dziedzictwo cnoty. Studium z teorii moralności, tłum. Adam Chmielewski, Warszawa 1996, s. 71.
- Źródło: Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Warszawa 1956, s. 18.
- Źródło: Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum. D. Gromska, Warszawa 1956, s. 45.