Architektura sakralna Kościół św. Juliana Tours, Francja

Kościół św. Juliana w Tours należy do opactwa benedyktyńskiego, którego początki sięgają VI w.; w większości zaś zbudowane zostało w XIII w. Od końca VI aż do XIX w. obiekt budowano wokół kwadratowej wieży. Mieści piwnice oraz bibliotekę. Przez pięć wieków dochodziło do kolejnych zniszczeń i rekonstrukcji. W 853 r. opactwo zostało zdewastowane przez Normanów. Kościół został odbudowany i poświęcony w 1084 r. przez arcybiskupa Raoula I z Langeais ku czci „Matki Bożej, św. Juliana i wszystkich świętych”. Budowa obecnego kościoła św. Juliana rozpoczęła się w 1240 r. i została bardzo szybko ukończona. Harmonijnie skonstruowany obiekt powstał na planie krzyża. Nawę i transept zbudowano w tym samym czasie i w tym samym stylu – prostym i surowym gotyku. Absyda i ołtarz zostały dodane później – ok. 1300 r. Na ścianie na pierwszym piętrze dzwonnicy jest cenny fresk, namalowany podczas kolejnej renowacji kościoła, w XI w., przedstawiający sceny ze Starego Testamentu, z życia Mojżesza. Fresk ma 3,5 m wysokości i ok. 8 m długości. Eksperci uważają, że początkowo całe wnętrze dzwonnicy zostało ozdobione freskami. W XX w. kościół św. Juliana został ozdobiony witrażami przez słynnego francuskiego artystę Maxa Ingranda.