Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
styczna do okręgu
Definicja: styczna do okręgu

Prostą, która ma dokładnie jeden punkt wspólny z okręgiem, nazywamy styczną do okręgustyczna do okręgustyczną do okręgu. Punkt wspólny nazywamy punktem styczności.

RqQ2y7xXmXCgN
styczna do okręgu w danym punkcie
Własność: styczna do okręgu w danym punkcie

Prosta k jest styczna do okręgu w punkcie A wtedy i tylko wtedy, gdy punkt A jest punktem wspólnym okręgu i prostej k oraz jednocześnie odcinek OA, łączący środek okręgu z tym punktem, jest prostopadły do prostej k.

Rol0B5FwQZ5wb

Podamy teraz konstrukcyjny sposób poprowadzenia przez dany punkt, nie należący do okręgu, stycznych do tego okręgu.

Konstrukcja

  1. Rysujemy okrąg i zaznaczamy punkt P. Następnie rysujemy odcinek OP.

    R1PkmneeAxVEu

  2. Prowadzimy symetralną odcinka OP, która przechodzi przez jego środek w punkcie K.

    R1NKIR0NlzmqI

3. Zakreślamy okrągokrąg o środku O i promieniu rokrąg o środku w punkcie K i promieniu KO.

R1NUjjnr3VwmG
  1. Wyznaczamy punkty wspólne tego okręgu i okręgu danego. Przez każdy z tych punktów i punkt P prowadzimy prostą.

    RS3NzEWAUH4qD

Prosta AP jest styczna do okręgu, ponieważ kąt wpisany OAP jest oparty na średnicy OP, więc ma miarę 90°. Prosta AP jest prostopadła do odcinka OA, zatem odległość punktu O od tej prostej w punkcie A jest równa promieniowi danego okręgu.

R1610FFRTKNbl

Opisana konstrukcja pozwala wyznaczyć dwie styczne dla każdego punktu P leżącego poza danym okręgiem.

Ważne!

Z danego punktu leżącego poza okręgiem, można poprowadzić dwie styczne do tego okręgu.

Wykorzystamy powyższą metodę do wyznaczenia równań stycznych do okręgu.

Przykład 1

Napiszemy równania stycznych do okręgu x2+y2=13 poprowadzonych z punktu P=5,1.

Rozwiązanie:

Równanie prostej przechodzącej przez punkt P=xp,yp jest postaci y=ax-xp+yp.

Dla danego punktu P=5,1 otrzymujemy zatem równanie prostej w postaci y=ax-5+1.

Z równania danego okręgu wiemy, że ma środek w punkcie O=0,0.

Opierając się na przedstawionej konstrukcji, wyznaczymy równanie okręgu o środku w punkcie K, będącym środkiem odcinka OP.

Wyznaczymy współrzędne punktu K korzystając ze wzoru na środek odcinka. K=0+52,0+12, czyli K=(52,12).

Promień okręgu o środku w punkcie K wynosi r1=KP=OK=5202+1202=264=262.

Równanie okręgu o środku w punkcie K ma zatem postać x522+y122=264.

Punkty przecięcia okręgów x522+y122=264x2+y2=13 są punktami styczności prostych przechodzących przez punkt P.

Po zastosowaniu wzorów skróconego mnożenia, równanie okręgu x522+y122=264, przyjmuje postać x25x+254+y2y+14=264, a po redukcji wyrażeń podobnych: x2+y2-5x-y=0.

Szukamy punktów przecięcia obu okręgów, w tym celu rozwiązujemy układ równań:

x2+y2-5x-y=0x2+y2=13

Odejmując stronami równanie pierwsze od drugiego, otrzymujemy: 5x+y=13, stąd y=13-5x.

W równaniu x2+y2=13 podstawiamy y=13-5x i otrzymujemy równanie x2+13-5x2=13.
Poprzez przekształcenia otrzymujemy x2+169130x+25x2=13, a następnie 26x2-130x+156=0, dochodzimy do równania kwadratowego postaci 13x2-65x+78=0. Wyróżnik tego trójmianu wynosi Δ=65241378=169>0, czyli równanie ma dwa rozwiązania:

x1=6513213=2x2=65+13213=3.

Ponieważ y=13-5x, więc y1=3, a y2=-2.

Otrzymaliśmy punkty styczności A=2,3B=3,2, możemy przejść do wyznaczenia równań stycznych.

Równanie stycznej AP zapiszemy jako:

y=ax-5+1.

Wiedząc, że przechodzi przez punkt A, otrzymujemy 3=-3a+1, a=-23

Równanie stycznej przyjmuje więc postać:

y=23x5+1=23x+103+1=23x+133

Równanie stycznej BP zapiszemy jako:

y=ax-5+1.

Wiedząc, że przechodzi przez punkt B, otrzymujemy-2=-2a+1, a=32.

Równanie stycznej przyjmuje więc postać:

y=32x5+1=32x152+1=32x132

W ten sposób otrzymaliśmy równania prostych y=32x-132 oraz y=-23x+133 przechodzących przez punkt P=5,1 i stycznych do okręgu x2+y2=13.

Wzajemne położenie prostej y=mx+n i okręgu x-a2+y-b2=r2 możemy określić poprzez analizę liczby rozwiązań układu równań:

y=mx+nx-a2+y-b2=r2

Po podstawieniu y=mx+n do drugiego równania, otrzymujemy równanie kwadratowe.

Możliwe są trzy przypadki:

  1. Δ>0 – prosta ma z okręgiem dwa (różne) punkty wspólne – jest sieczną okręgu,

  2. Δ<0 – prosta nie ma punktu wspólnego z okręgiem,

  3. Δ=0 – prosta ma z okręgiem jeden punkt wspólny (podwójny), czyli jest styczną do okręgu.

warunek styczności prostej i okręgu
Ważne!

Prosta y=mx+n jest styczną do okręgu x-a2+y-b2=r2, gdy równanie kwadratowe wynikające z układu równań:

y=mx+nx-a2+y-b2=r2

ma jedno rozwiązanie.

Przykład 2

Napiszemy równania stycznych do okręgu x2+y2-10x+4y+25=0 przechodzących przez początek układu współrzędnych. .

Rozwiązanie:

Równanie prostej, na której leży punkt będący początkiem układu współrzędnych, ma postać y=mx. Rozwiązujemy układ równań:

y=mxx2+y2-10x+4y+25=0

Podstawiamy y=mx do równania x2+y2-10x+4y+25=0 i otrzymujemy:

x2+mx2-10x+4mx+25=0, które zapisujemy w postaci 1+m2x222m+5x+25=0.

Wyróżnik tego trójmianu musi być równy zeru, ponieważ wtedy prosta ma jeden punkt wspólny z okręgiem, czyli:Δ=-2-2m+52-41+m2·25=0

16m2-80m+100-100-100m2=0

-84m2-80m=0

-4m21m+20=0

Stąd otrzymujemy dwie wartości m: m1=0, m2=-2021.

Podstawiając uzyskane wartości do równania prostej y=mx, otrzymujemy równania dwóch stycznych y=0, y=-2021x.

Wzajemne położenie okręgu i prostej na płaszczyźnie można również określić badając odległość prostej od środka okręgu.

Jeżeli odległość środka okręgu od prostej jest:

  1. większa od długości promienia okręgu, to prosta i okrąg nie mają punktu wspólnego,

  2. mniejsza od długości promienia okręgu, to prosta i okrąg mają dwa punkty wspólne – prostą nazywamy wtedy sieczną okręgu,

  3. równa długości promienia okręgu, to prosta i okrąg mają jeden punkt wspólny – prostą nazywamy wtedy styczną do okręgu.

Prosta Ax+By+C=0 jest styczną do okręgu, jeżeli jej odległość od środka okręgu jest równa długości promienia okręgu.

Odległość punktu A=x0,y0 od prostej Ax+By+C=0 opisuje wzór d=Ax0+By0+CA2+B2. W naszym przypadku odległość środka okręgu od prostej będącej styczną jest równa promieniowi, czyli:

r=A·a+B·b+CA2+B2, gdzie O=a,b jest środkiem okręgu.

Przykład 3

Wyznaczymy równania stycznych do okręgu o równaniu: x-42+y-32=25 poprowadzonych z punktu P=-94;3.

Rozwiązanie

Proste styczne do okręgu mają równania postaci: y=ax+b. Skoro przechodzą przez punkt P, to: 3=-94a+b, stąd: b=3+94a i: y=ax+94a+3.

Zapiszemy równanie stycznej w postaci ogólnej: ax-y+94a+3=0.

Odległość środka okręgu od stycznej jest równa długości promienia. Środek okręgu to punkt S=4;3 a promień ma długość 5.

Zatem:

a·4-3+94a+3a2+1=5

254a=5a2+1

62516a2=25a2+1

22516a2=25

a2=169

a=-43 lub a=43

Mamy więc odpowiednio: b=0 lub b=6.

Styczne do okręgu o równaniu: x-42+y-32=25 poprowadzone z punktu P=-94;3 mają równania: y=-43x lub y=43x+6.

Przykład 4

Wyznaczymy równania stycznych do okręgu o równaniu: x+12+y+22=16 równoległych do prostej o równaniu y=2x-5.

Rozwiązanie

Proste styczne do okręgu i równoległe do prostej y=2x-5 mają równania postaci: y=2x+b.

Odległość środka okręgu S=-1;-2 od stycznej jest równa długości promienia, czyli 4.

Równanie stycznej zapiszemy w postaci ogólnej: 2x-y+b=0 i skorzystamy ze wzoru dla odległość punktu od prostej:

2·-1--2+b22+-12=4

b=45

b=-45 lub b=45.

Ostatecznie równania stycznych mają postać: y=2x-45 lub y=2x+45

Przykład 5

Wyznaczymy równania stycznych do okręgu o równaniu: x-32+y+32=4 prostopadłych do prostej o równaniu y=x+1.

Rozwiązanie

Proste styczne do okręgu i prostopadłe do prostej y=x+1 mają równania postaci: y = x + b .

Odległość środka okręgu S=3;-3 od stycznej jest równa długości promienia, czyli 2.

Równanie stycznej zapiszemy w postaci ogólnej: x+y-b=0 i skorzystamy ze wzoru dla odległość punktu od prostej:

3-3-b12+12=2

b=22

b=-22 lub b=22.

Ostatecznie równania stycznych mają postać: y=-x-22 lub y=-x+22

Słownik

okrąg o środku O i promieniu r
okrąg o środku O i promieniu r

zbiór wszystkich punktów P płaszczyzny, których odległość od punktu O jest równa r

styczna do okręgu
styczna do okręgu

prosta, która ma dokładnie jeden punkt wspólny z okręgiem; punkt wspólny nazywamy punktem styczności