Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Miejsce geometryczne punktów, z których dany odcinek widać pod stałym kątem

Pojęcie „miejsca geometrycznego” oznacza zbiór wszystkich punktów płaszczyzny lub przestrzeni, które spełniają z góry zadany warunek.

Kątem, pod którym dany odcinek AB widać z określonego punktu C nazywamy kąt wypukły, którego ramiona zawierają odcinki CACB. Jego miara wyznacza tzw. rozmiar kątowyrozmiar kątowyrozmiar kątowy danego obiektu.

R1eXBlv5ZuIcj
Rozmiar kątowy

Okazuje się, że miejscem geometrycznym punktów, z których dany odcinek widać pod stałym kątem jest łuk okręgu, którego końcami są końce obiektu i który przechodzi przez punkt wyznaczony przez „oko obserwatora” (należy tutaj przywołać znany fakt, że trzy niewspółliniowe punkty wyznaczaja w sposób jednoznaczny okrąg). Oczywiście łuk okręgu, który jest symetryczny do danego względem prostej AB, jest zbiorem punktów o tej samej własności.

Problem 1

Zajmiemy się teraz konstrukcją miejsca geometrycznego punktów, z których dany odcinek AB widać pod zadanym kątem α.

R1PpdysLsWOr7
Konstrukcja miejsca geometrycznego

Opis konstrukcji:

  • Na prostej odmierzamy odcinek AB.

  • Odkładamy kąt α w taki sposób, że wierzchołkiem kąta będzie punkt A, a jedno ramię kąta zawiera dany odcinek – drugie ramię wyznacza prostą l.

  • Kreślimy prostą prostopadłą do l, przechodzącą przez punkt A – otrzymujemy prostką k.

  • Kreślimy symetralną odcinka AB – punkt wspólny tej symetralnej i prostej k wyznacza punkt O.

  • Z punktu O kreślimy łuk o końcach w punktach AB.

Wykreśliliśmy tylko jedną z części szukanego zbioru. Pozostaje wyznaczyć teraz punkt symetryczny do punktu O, względem odcinka AB i nakreślić drugi – symetryczny łuk.

Dla dowodu poprawności konstrukcji poprowadzimy cięciwę wyznaczoną przez punkt A i przez symetralną odcinka, oraz oznaczymy przez S środek odcinka AB, jak na rysunku.

R1M2U3sSvrjYC
Dowód poprawności konstrukcji

Zauważmy, że OAB=90°-α oraz AOS=90°-90°-α=α.

Kąt AOS jest kątem zewnętrznym w trójkącie równoramiennym AOC, zatem α=AOS=2·ACO.

Stąd ACO=α2.

Symetralna jest osią symetrii trójkąta ACB, zatem ACB=α.

Pozostaje jeszcze udowodnić, że tę własność ma każdy punkt leżący na wykreślonym łuku. Ale to już jest przedmiotem poniższego twierdzenia i wniosków, jakie z tego twierdzenia wynikają.

Twierdzenie o kącie środkowym i wpisanym
Twierdzenie: Twierdzenie o kącie środkowym i wpisanym

Kąt wpisany jest równy połowie kąta środkowego opartego na tym samym łuku.

Dowód

Rozważymy trzy różne przypadki, w zależności od położenia kąta wpisanego względem środka okręgu, które wyczerpują wszystkie wzajemne położenia środka okręgu i kąta wpisanego w tym okręgu.

Przypadek 1.

Przypuśćmy, że średnica okręgu zawiera się w jednym z ramion kąta wpisanego, jak na rysunku.

RLRH1YxCfZgZM

Kąt środkowy β i kąt wpisany α są oparte na łuku AC.

Zauważmy, że β jest kątem zewnętrznym w trójkącie równoramiennym AOB, w którym ABO=BAO=α.

Miara kąta zewnętrznego w trójkącie jest równa sumie miar dwóch kątów do niego nieprzyległych, czyli β=2α, co należało wykazać.

Przypadek 2.

Przypuśćmy, że środek okręgu leży wewnątrz kąta wpisanego, jak na rysunku.

Re4tothRO1k8v

Kąt środkowy β i kąt wpisany α są oparte na łuku AC.

Poprowadźmy średnicę o końcu w punkcie B.

Dzieli ona kąty: wpisany i środkowy na kąty odpowiednio: α1, α2 oraz β1, β2, jak na rysunku.

RbHnR6NECkdSX

Zauważmy, że do kątów: wpisanego i środkowego, opartych na łuku CD, możemy zastosować zależność udowodnioną już w Przypadku 1. Wtedy β1=2α1.

Podobnie, do kątów: wpisanego i środkowego, opartych na łuku AD, możemy zastosować udowodnioną już zależność. Wtedy β2=2α2.

Ale β=β1+β2=2α1+2α2=2·α1+α2=2α, co należało wykazać.

Przypadek 3.

Pozostaje rozważyć sytuację, gdy środek okręgu leży na zewnątrz kąta wpisanego, jak na rysunku.

ROp9ozCk8hIcL

Kąt środkowy β i kąt wpisany α są oparte na łuku AC.

Poprowadźmy średnicę o końcu w punkcie B.

Tworzy ona z ramieniem BC kąta wpisanego oraz z ramieniem OC kąta środkowego odpowiednio kąty: wpisany α1 oraz środkowy β1, jak na rysunku.

R10MVubwWhFpj

Zauważmy, że do kątów: wpisanego i środkowego, opartych na łuku CD, możemy zastosować zależność udowodnioną już w Przypadku 1. Wtedy β1=2α1.

Podobnie, do kątów: wpisanego i środkowego, opartych na łuku AD, możemy zastosować zależność udowodnioną w Przypadku 1. Wtedy β+β1=2·α+α1.

Ale β=β+β1-β1=2·α+α1-2α1=2α, co należało wykazać.

Prostym wnioskiem z tego twierdzenia jest twierdzenie Talesa o kącie wpisanym.

Twierdzenie Talesa o kącie wpisanym
Twierdzenie: Twierdzenie Talesa o kącie wpisanym

Kąt wpisany rozpięty na średnicy okręgu jest prosty, jako kąt dwa razy mniejszy od kąta półpełnego, czyli kąta środkowego rozpiętego na tej średnicy.

Pozostaje sformułować wniosek, który stanowi nie tylko uzupełnienie dowodu poprawności wcześniejszej konstrukcji, ale jest ważnym narzędziem w rozwiązywaniu zadań z planimetrii.

Twierdzenie o kątach wpisanych
Twierdzenie: Twierdzenie o kątach wpisanych

Wszystkie kąty wpisane oparte na tym samym łuku mają równe miary.

Dowód

Zauważmy, że dany łuk AB jednoznacznie wyznacza kąt środkowy. Z kolei istnieje wiele kątów wpisanych opartych na tym samym łuku, ale miara każdego z tych kątów jest dwa razy mniejsza od miary kąta środkowego, tym samym te miary są sobie równe (patrz rysunek).

R11g2r0OOqkLU
Twierdzenie o kątach wpisanych w okrąg
Twierdzenie: Twierdzenie o kątach wpisanych w okrąg

Kąty wpisane w dany okrąg, oparte na dwóch łukach o równej długości, są sobie równe.

Dowód

Popatrzmy na rysunek.

R1QhDbLZkvmmH
Kąty oparte na równych łukach

Rozważmy łuki PQRS o równej długości.

Wtedy kąty środkowe oparte na tych łukach mają taką samą miarę – oznaczmy ją β.

Ale każdy z kątów wpisanych opartych odpowiednio na łukach PQRS jest połową kąta środkowego, czyli ma miarę α=β2, co należało wykazać.

Przykład 1

Pokażemy zastosowanie twierdzenia o kącie wpisanym i środkowym w okręgu. Przyjmijmy, że na okręgu wyznaczono łuki ABBC. Kąty środkowe oparte na tych łukach mają odpowiednio miary 50°70°. Wyznaczymy miary kątów trójkąta ABC.

Popatrzmy na rysunek ilustrujący dane z zadania.

R1eJZtbXt9iJF

Dwa spośród kątów trójkąta to kąty oparte odpowiednio na tych samych łukach, co dane kąty środkowe.

Zatem ACB=12·50°=25° oraz BAC=12·70°=35°.

Z bilansu kątów trójkąta wynika, że ABC=180°-35°-25°=120°.

Oczywiście, trzeci z kątów trójkąta można też wyznaczyć, jako kąt wpisany oparty na tym łuku o końcach A, C do którego nie należy punkt B – kąt środkowy oparty na tym łuku ma miarę 360°-70°-50°=240°, a kąt wpisany jest dwa razy mniejszy.

Słownik

rozmiar kątowy
rozmiar kątowy

rozmiar kątowy, inaczej odległość kątowa θ, pomiędzy dwoma obiektami, to kąt, którego ramionami są promienie „wychodzące z oka obserwatora” i przechodzące przez te obiekty; miarą takiej odległości są stopnie i jego części: minuty i sekundy