Słownik języka polskiego PWN: Trybunał Stanu

specjalny organ sądowy rozpatrujący zarzuty przeciw prezydentowi i członkom rządu w przypadku oskarżenia ich przez parlament o działalność sprzeczną z konstytucją

1 Źródło: Słownik języka polskiego PWN: Trybunał Stanu, dostępny w internecie: sjp.pwn.pl [dostęp 4.12.2020 r.].

Konstytucja Republiki Macedonii z 17 listopada 1991 r. z późniejszymi zmianami z 6 stycznia 1992 r.

Artykuł 110

Trybunał Konstytucyjny Republiki Macedonii:
- orzeka o zgodności ustaw z Konstytucją;
- orzeka o zgodności układów zbiorowych i innych przepisów z Konstytucją i ustawami; (…)
- rozsądza spory kompetencyjne między organami władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej;
- rozsądza spory kompetencyjne między organami Republiki a jednostkami samorządu terytorialnego;
- orzeka o odpowiedzialności Prezydenta Republiki;
- orzeka o zgodności z Konstytucją programów i statutów partii politycznych oraz stowarzyszeń obywateli i
- orzeka w innych sprawach określonych w Konstytucji.

2 Źródło: Konstytucja Republiki Macedonii z 17 listopada 1991 r. z późniejszymi zmianami z 6 stycznia 1992 r., tłum. Teresa Wójcik, dostępny w internecie: libr.sejm.gov.pl [dostęp 7.07.2020 r.].

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lutego 2001 r. P 12/00

W kontekście (…) rozumienia zasady równości nie da się w żaden sposób obronić tezy, że członkowie Rady Ministrów stanowią taką klasę podmiotów, która charakteryzuje się cechą nakazującą ich różne traktowanie na gruncie prawa karnego materialnego i formalnego niż pozostały ogół obywateli. Przyjęcie bowiem takiej tezy musiałoby prowadzić do wniosku, że w Rzeczypospolitej Polskiej istnieje pewien krąg obywateli (chciałoby się powiedzieć: stan), który w pewnych sytuacjach i tylko z tego powodu, że stanowi ten krąg, stawałby ponad prawem. O ile szczególna i wyłączna kognicja Trybunału Stanu w odniesieniu do Prezydenta i w zakresie jego odpowiedzialności karnej usprawiedliwiona jest dostatecznie jego pozycją ustrojową pierwszej osoby w państwie, to nie można uznać, by ze względu na pozycję ustrojową członków Rady Ministrów istniały przesłanki do identycznego zakreślenia kognicji Trybunału Stanu w stosunku do nich. Wręcz przeciwnie – takich przesłanek ustrojowych dostrzec się nie da.

3 Źródło: Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lutego 2001 r. P 12/00, dostępny w internecie: sip.lex.pl [dostęp 7.07.2020 r.].

Tadeusz Stasiuk Wąsacz przed Trybunałem Stanu – druga sprawa w historii TS

Uchwałę o pociągnięciu do odpowiedzialności przed TS Sejm podejmuje w przypadku premiera, ministrów i innych osób większością 3/5 ustawowej liczby posłów. W przypadku prezydenta – Zgromadzenie Narodowe większością co najmniej 2/3 głosów ustawowej liczby członków ZN.

4 Źródło: Tadeusz Stasiuk, Wąsacz przed Trybunałem Stanu – druga sprawa w historii TS, 23.11.2016 r., dostępny w internecie: pb.pl [dostęp 7.07.2020 r.].

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.

Art. 199

1. Trybunał Stanu składa się z przewodniczącego, 2 zastępców przewodniczącego i 16 członków wybieranych przez Sejm spoza grona posłów i senatorów na czas kadencji Sejmu. Zastępcy przewodniczącego Trybunału oraz co najmniej połowa członków Trybunału Stanu powinni mieć kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska sędziego.

2. Przewodniczącym Trybunału Stanu jest Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.

5 Źródło: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., dostępny w internecie: sejm.gov.pl [dostęp 7.07.2020 r.].