Zwróć uwagę na to, co myśli i mówi bohater. Przeanalizuj jego zachowanie wobec innych postaci.

Wydarzenie, spotkanie

1. Spotkanie cenzora Edka w barze mlecznym – rozmowa o cenzurze, jej sensowności oraz obecności Rosjan w kraju

2. Spotkanie starego Sachera – byłego członka Biura Politycznego KC PZPR

3. Wizyta na Wiślanej 63 – spotkanie ze specjalistkami od podpaleń Nadieżdą i Haliną (organizacja sprzętu dla bohatera)

4. Spotkanie Tadzia, agenta bezpieki udającego miłośnika twórczości bohatera

5. Wizyta w kinie „Wołga” (zabranie przez karetkę pogotowia opozycjonisty Huberta)

6. Rozmowa bohatera z Bułatem, reżyserem filmu Transfuzja

7. Wizyta w restauracji „Paradyż” – brutalne przesłuchanie bohatera przez Żorża

8. Spotkanie towarzysza Kobiałki oczekującego na przewiezienie do szpitala psychiatrycznego

9. Rozmowa z opozycjonistą Cabanem

10. Pijacka orgia w podziemiach Domu Partii

11. Odwiedziny w szpitalu u umierającego Huberta

12. Spotkanie dawnych partnerek w miejskich ogródkach działkowych

13. Pałac Kultury i Nauki

14. Mieszkanie Jana – dawnego przyjaciela

Weź pod uwagę rzeczywistość, w której rozgrywa się akcja powieści, oraz inne postaci, które pojawiają się w czasie wędrówki bohatera przez Warszawę.

Misja bohatera zostaje zrealizowana - dochodzi do samospalenia

1. Poświęcenie bohatera nie odnosi żadnego skutku, nie wywołuje żadnej reakcji władz i społeczeństwa, zostaje przemilczane

2. Władze ukrywają informacje o tym, co się wydarzyło, w kraju działa propaganda, środki masowego przekazu są kontrolowane

3. O wydarzeniu dowiaduje się niewielka liczba osób związanych z opozycją - historia bohatera zaczyna krążyć jako urban legend, pojawiają się naśladowcy

Bohater rezygnuje ze swojej misji - nie dokonuje aktu samospalenia

1. Bohater wiąże się na stałe z Nadieżdą, zaczyna pisać kolejną książkę, której inspiracją jest odbyta wędrówka po Warszawie

2. Bohater wraca do domu, w jego życiu nic się nie zmienia

Przypomnij sobie cechy bohatera tragicznego. Odnieś je do historii głównego bohatera Małej apokalipsy Tadeusza Konwickiego.

Argument pierwszy: tragiczne jest uwikłanie bohatera, świadomość tego, że jego poświęcenie nic nie zmieni, nie poprawi.
Argument drugi: bohater znajduje się w matni, niezależnie od tego, co postanowi, przeżyje rozczarowanie, nie odwróci biegu historii, nie doświadczy swojego życia jeszcze raz.

Antychryst to duch stanowiący zaprzeczenie Chrystusa, stanowiący jego antytezę (upadły anioł, szatan).

Słowa te oznaczają, że źródłem upadku człowieka, zatracenia narodowego ducha są sami Polacy. Upadek został rozłożony w czasie („rozcieńczony”, „rozdrobniony”), przez co niektórzy w ogóle go nie zauważają, przyzwyczaili się do funkcjonowania w zdegradowanej przez system rzeczywistości. Każdy ponosi winę za to, jak wygląda otaczający go świat.

Dokonaj analizy tabeli z ćwiczenia 7. Zgromadź wnioski dotyczące tego, w jaki sposób ewoluował sposób przedstawiania postaci inteligenta. Szukając odpowiedzi na pytanie o przyczyny zmian, odnieś się do historii Polski.

Ewolucja kreacji postaci inteligenta w polskiej literaturze zawsze była związana z aktualną sytuacją społeczno‑polityczną. Dla postaci kreowanych przez Stefana Żeromskiego było naturalne, że poświęca się własne dobro dla innych. Było to wpisane w XIX‑wieczny etos tego typu postaci. Rozwój powieści psychologicznej w latach 20. XX wieku wpłynął na wzrost zainteresowania relacją człowiek - społeczeństwo. Inteligent przestał być postrzegany jedynie w kontekście służby społecznej. Zwrócono uwagę na elementy determinujące określone decyzje człowieka w obliczu trudnych doświadczeń (kryzys ekonomiczny, kłopoty osobiste). Twórcy drugiej połowy XX wieku zaczęli ukazywać kres formacji kulturowej związanej z polską inteligencją, co wiązało się także z wyparciem kultury wysokiej przez kulturę popularną. Sytuacja polityczna w Polsce postawiła inteligencję w bardzo trudnym położeniu - nie każdego było stać na przeciwstawianie się reżimowi, podjęcie walki.