Na diagramie fazowym wody nachylenie krzywej topnienia‑krzepnięcia jest ujemne, co odróżnia ten diagram od diagramów typowych substancji jednoskładnikowych, takich jak dwutlenek węgla, na których ta krzywa ma dodatnie nachylenie. W przypadku wody, ujemne nachylenie tej krzywej jest konsekwencją anomalnego zachowania wody, która podczas zamarzania (krzepnięcia) - inaczej niż typowe substancje jednoskładnikowe - zwiększa swą objętość.

W trakcie analizowanego procesu - izobarycznego ogrzewania - woda zmieniła swój stan skupienia ze stałego na ciekły, a następnie na gazowy.

1. Lód znajdujący się w stanie A zwiększa temperaturę od $-20°C$ do temperatury topnienia ok. $0°C$.

2. W temperaturze topnienia zachodzi przemiana fazowa w stałej temperaturze – lód topi się i powstaje woda.

3. Temperatura wody zwiększa się do temperatury wrzenia ok. $100°C$.

4. W temperaturze wrzenia zachodzi przemiana fazowa w stałej temperaturze – woda zamienia się w parę wodną.

5. Temperatura pary zwiększa się do $120°C$.

W trakcie analizowanego procesu - izotermicznego sprężania - woda zmieniła swój stan skupienia z ciekłego na gazowy.

1. W punkcie A na diagramie fazowym woda jest w fazie ciekłej. Podczas analizowanego procesu termodynamicznego - izotermicznego sprężania - ciśnienie wody ulega zmniejszeniu do wartości, przy której zadana temperatura staje się równa temperaturze wrzenia.

2. Podczas przekraczania krzywej współistnienia faz, ciekłej i gazowej, woda wrze i zamienia się w parę wodną.

3. Ciśnienie pary zmniejsza się do wartości w stanie B.

Należy przesuwać się na wykresie fazowym w lewą stronę wzdłuż linii oznaczonej jako ciśnienie normalne. Punkt początkowy powinien leżeć w obszarze występowania gazu, a punkt końcowy w obszarze występowania ciała stałego.

Punkt początkowy to punkt A, końcowy punkt B. Podczas przekraczania linii równowagi dwóch faz zachodzi resublimacja (gaz zamienia się w ciało stałe).

RimPIBvjHYYLm