Miłość jest wartością nadrzędną i uniwersalną. Wiele wybitnych dzieł literackich odwołuje się do niej, aby powiedzieć coś nie tylko o samym uczuciu, ale przede wszystkim o kondycji człowieka:
O Szekspirze w nieskończonośćNajwiększe udręki ludzkie, a zarazem najczęstsze mają swoje źródło w konflikcie wewnętrznym między powinnością a chęcią, między powinnością i spełnieniem oraz chęcią i spełnieniem.
Te właśnie konflikty tak często w życiu sprawiają nam kłopoty. Małe, wynikające z błahych omyłek, kłopoty, z których, choć nas zaskakują, wyplątać się łatwo, są kluczem do sytuacji komediowych; trudności zaś nieprzezwyciężone i niepokonane prowadzą do momentów tragicznych.
Historie miłosne w dramatach Szekspira zawsze wynikają z konfliktu, o którym pisze Goethe, ale nie kończą się dobrze. W tragediach takich jak Romeo i Julia, Makbet i Hamlet bohaterowie zmierzają do nieuchronnej katastrofy. Może to właśnie towarzysząca odbiorcy tych sztuk świadomość tragicznego finału opisywanej historii jest czynnikiem sprawiającym, że utożsamia się z przedstawionymi przez wybitnego stratfordczyka postaciami?
Zapoznasz się z bohaterami sztuk Szekspira i prześledzisz relacje między nimi.
Poznasz teksty krytyczne na temat tragedii, by lepiej zrozumieć istotę zabiegów literackich Szekspira.
Wskażesz inne sztuki Szekspira, w których występują pary miłosne.
Poznasz szekspirowskie skrzydlate słowa, które na stałe weszły do naszego języka.
Poćwiczysz tworzenie własnego tekstu literackiego z wykorzystaniem frazeologii szekspirowskiej.