Baruch Spinoza, działający w XVII wieku filozof, którego rozważania doceniono dopiero kilka wieków później, był niezwykle inspirującym myślicielem. Z jakiego powodu niderlandzki uczony stał się słynny?

Spinoza, początkowo zafascynowany filozofią „ojca filozofii nowożytnej”, René Descartesa, zwanego popularnie Kartezjuszem, bardzo szybko poddał krytyce rozważania francuskiego myśliciela. Kartezjusz uważał, że dobrze opracowany system filozoficzny powinien być możliwie klarowny i spójny. Francuski myśliciel uznał, że modelem idealnym dla rozważań filozoficznych będzie metoda stosowana w geometrii, a mianowicie wyznaczenie twierdzeń niezawodnych i absolutnie niepodważalnych. Czy Kartezjuszowi udało się zrealizować przyjmowane przez siebie założenia?

Zdaniem Spinozy niestety nie, Descartes nie wywiązał się ze stawianych przez siebie postulatów. Jednak sam sposób realizacji filozoficznych rozważań stał się punktem wyjścia dla niderlandzkiego myśliciela. Jak zatem prezentują się rozważania Spinozy? Czy są one klarowne i spójne dla ich odbiorcy?