Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Granice jednostronne - przypomnienie

Przypomnijmy definicję granic jednostronnych funkcji w punkcie w sensie Heinego.

Granica lewostronna funkcji w punkcie według Heinego
Definicja: Granica lewostronna funkcji w punkcie według Heinego

Powiemy, że liczba g jest granicą lewostronną funkcji f: Df w punkcie x0, jeśli dla dowolnego ciągu xn argumentów funkcji f, który jest zwarty w pewnym lewostronnym sąsiedztwie punktu x0 (tzn. xnx0-δ,x0 dla pewnej liczby δ>0 oraz dla każdego n) ciąg wartości fxn jest zbieżny do liczby g. Fakt ten zapisujemy następująco

limxx0-fx=g.
Granica prawostronna funkcji w punkcie według Heinego
Definicja: Granica prawostronna funkcji w punkcie według Heinego

Powiemy, że liczba g jest granicą prawostronną funkcji f: Df w punkcie x0, jeśli dla dowolnego ciągu xn argumentów funkcji f, który jest zwarty w pewnym prawostronnym sąsiedztwie punktu x0 (tzn. xnx0,x0+δ dla pewnej liczby δ>0 oraz dla każdego n) ciąg wartości fxn jest zbieżny do liczby g. Fakt ten zapisujemy następująco

limxx0+fx=g.

Intuicyjnie powyższe definicje oznaczają, że wyznaczając np. granicę lewostronną funkcji w pewnym punkcie, dążymy do tego punktu jedynie z jego lewej strony, tzn. uwzględniamy tylko argumenty mniejsze od tego punktu.

R1dKsK9V9MNMX

Analogicznie w przypadku granicy prawostronnej funkcji w punkcie dążymy do tego punktu jedynie z jego prawej strony, tzn. uwzględniamy tylko argumenty większe od tego punktu.

R3xga7FpwGEUr

Związek granic jednostronnych z granicą funkcji w punkcie

Poniższe twierdzenie podaje związek pomiędzy granicami jednostronnymi funkcji w punkcie oraz granicą funkcji w punkcie.

o istnieniu granicy funkcji w punkcie
Twierdzenie: o istnieniu granicy funkcji w punkcie

Jeśli f: Df posiada w punkcie x0 granicę lewo – oraz prawostronną oraz granice te są równe, to wówczas posiada ona także granicę w tym punkcie oraz

limxx0-fx=limxx0+fx=limxx0fx.

Prawdziwe jest też twierdzenie odwrotne, tzn. jeśli funkcja posiada granicę w pewnym punkcie, to posiada w tym punkcie również granice jednostronne. Ponadto granice te są sobie równe i dodatkowo równe wartości granicy funkcji w tym punkcie.

Przykład 1

Sprawdzimy czy funkcja dana wzorem

fx=3x+4dla x-12-x2dla x>-1

posiada granicę w punkcie x0=-1. Obliczymy w tym celu granice jednostronne funkcji f w tym punkcie. Weźmy najpierw dowolny ciąg argumentów funkcji f taki, że xn<-1 dla każdego n oraz limn+xn=-1. Wówczas fxn=3xn+4. Stąd oraz z twierdzeń o arytmetyce granic ciągów zbieżnych otrzymujemy

limn+fxn=3·limn+xn+4=3·-1+4=1.

Zatem

limx-1-fx=1.

Niech teraz ciąg argumentów xn będzie taki, że xn>-1 dla każdego n oraz limn+xn=-1. Wówczas fxn=2-xn2. Stąd oraz z twierdzeń o arytmetyce granic ciągów zbieżnych otrzymujemy

limn+fxn=2-limn+xn2=2--12=2-1=1.

Zatem również w tym przypadku

limx-1+fx=1.

Ponieważ granice jednostronne funkcji f w punkcie x0=-1 są takie same i równe 1, więc funkcja f posiada granicę w tym punkcie oraz

limx-1fx=1.
Przykład 2

Niech funkcja f: dana będzie wzorem

fx=42x+1dla x123-4xdla x<12

Sprawdzimy czy dana funkcja posiada granicę w punkcie x0=12. W tym celu weźmy ciąg xn argumentów funkcji f taki, że xn>12 oraz limn+xn=12. Wówczas fxn=42xn+1 i z twierdzenia o arytmetyce granic ciągów zbieżnych dostajemy

limn+fxn=42·12+1=42=2.

Wynika stąd, że

limx12-fx=2.

Niech teraz ciąg xn argumentów funkcji f będzie taki, że xn<12 oraz limn+xn=12. Wówczas fxn=3-4xn. Stąd oraz z twierdzenia o arytmetyce granic ciągów zbieżnych dostajemy

limn+fxn=3-4·12=3-2=1.

Oznacza to, że

limx12+fx=1.

Jak widzimy granice jednostronne funkcji f w punkcie x0=12 są różne. Wnioskujemy stąd, że funkcja f nie posiada w tym punkcie granicy.

Przykład 3

Sprawdzimy czy funkcja dana wzorem

fx=x2-7x+6x-1

posiada granicę w punkcie x0=1. Korzystając z definicji wartości bezwzględnejwartość bezwzględna liczbywartości bezwzględnej możemy rozpatrzeć przypadki

  1. Jeśli x>1, to wówczas x-1>0 oraz

fx=x2-7x+6x-1=x-1x-6x-1=x-6
  1. Jeśli x<1, to wówczas x-1<0 oraz

fx=x2-7x+6x-1=x-1x-6-x-1=6-x

Wzór funkcji możemy zatem zapisać w postaci

fx=x-6dla x>16-xdla x<1

Weźmy teraz dowolny ciąg argumentówciąg argumentów funkcjiciąg argumentów xn funkcji f taki, że xn>1 dla każdego n oraz limn+xn=1. Wówczas fxn=xn-6. Z twierdzenia o arytmetyce granic ciągów zbieżnych wynika zatem, że

limn+fxn=1-6=-5.

Stąd limx1+fx=-5. Z drugiej strony biorąc dowolny ciąg argumentówciąg argumentów funkcjiciąg argumentów xn funkcji f taki, że xn<1 dla każdego n oraz limn+xn=1, otrzymujemy fxn=6-xn. Z twierdzenia o arytmetyce granic ciągów zbieżnych wynika tym razem, że

limn+fxn=6-1=5.

Stąd limx1-fx=5. Ponieważ granice jednostronne funkcji f w punkcie x0=1 są różne, więc funkcja ta nie posiada granicy w tym punkcie.

Przykład 4

Sprawdzimy czy funkcja dana wzorem

fx=6x+2

posiada granicę w punkcie x0=0. Zauważmy, że dziedziną funkcji f jest cały zbiór liczb rzeczywistych, tzn. Df=. Na początek zapiszemy powyższy wzór bez użycia wartości bezwzględnejwartość bezwzględna liczbywartości bezwzględnej. Rozważmy przypadki

  1. Jeśli x0, to wówczas

fx=6x+2
  1. Jeśli x<0, to wówczas

fx=62-x

Zatem wzór funkcji możemy zapisać w postaci

fx=6x+2dla x062-xdla x<0

Wyznaczymy granice jednostronne funkcji f w punkcie x0=0. Niech najpierw xn będzie dowolnym ciągiem argumentówciąg argumentów funkcjiciągiem argumentów xn funkcji f takim, że xn>0 dla każdego n oraz limn+xn=0. Wówczas korzystając z twierdzenia o arytmetyce granic ciągów zbieżnych otrzymujemy

limn+fxn=limn+6xn+2=60+2=3.

Stąd limx0+fx=3.

Niech teraz xn będzie dowolnym ciągiem argumentówciąg argumentów funkcjiciągiem argumentów xn funkcji f takim, że xn<0 dla każdego n oraz limn+xn=0. Wówczas korzystając z twierdzenia o arytmetyce granic ciągów zbieżnych otrzymujemy

limn+fxn=limn+62-xn=62-0=3.

Stąd limx0-fx=3. Ponieważ granica lewostronna funkcji f w punkcie x0=0 jest równa granicy prawostronnej funkcji w tym punkcie więc funkcja ta posiada granicę w punkcie x0=0 oraz

limx0fx=3.

Słownik

wartość bezwzględna liczby
wartość bezwzględna liczby

wartość bezwzględną (moduł) liczby x definiujemy następująco

x=xdla x0-xdla x<0
ciąg argumentów funkcji
ciąg argumentów funkcji

ciąg xn którego wszystkie wyrazy należą do dziedziny funkcji f, tzn. ciąg spełniający warunek

n xnDf